ཡ་ཧུ་དཱ་པ། 3 – Hebrews 3
3:1 དེའི་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་གི་ཞིང་ཁམས་སུ་བོས་པར་མཛད་པའི་དམ་པའི་སྤུན་ཟླ་རྣམས། ངེད་རྣམས་ཀྱིས་ཁས་ལེན་བྱེད་པའི་སྐུ་ཚབ་དང་བླ་ཆེན་གཙོ་བོ་ཡེ་ཤུ་དེ་ལ་བསམ་བློ་ཞིབ་ཕྲ་གཏོང༌།
Therefore, holy brothers, you who share in a heavenly calling, consider Jesus, the apostle and high priest of our confession,
3:2 དཀོན་མཆོག་གི་ཕོ་བྲང་ནང་ལ་ལུང་སྟོན་པ་མོ་ཤེ་བློ་གཏད་ཆོག་པ་ཡིན་པ་ལྟར། ཡེ་ཤུས་ཀྱང་ཁོང་བསྐོས་པར་མཛད་མཁན་གྱི་ཐུགས་དགོངས་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབས།
who was faithful to him who appointed him, just as Moses also was faithful in all God’s house.
3:3 འོན་ཀྱང་ཁང་པ་ལས་དེ་རྩིག་མཁན་ལ་ལྷག་པར་བཀུར་སྟི་བྱེད་འོས་པ་ལྟར། མོ་ཤེ་ལས་ཡེ་ཤུ་ནི་ལྷག་པར་དཔལ་དང་ལྡན་པར་བརྩིས་སོ།
For Jesus has been counted worthy of more glory than Moses—as much more glory as the builder of a house has more honor than the house itself.
3:4 གང་ཡིན་ཟེར་ན། ཁང་པ་རེ་རེ་ལ་རྩིག་མཁན་རེ་རེ་ཡོད་ཀྱང༌། ཡོད་ཚད་སྐྲུན་པར་མཛད་མཁན་ནི་དཀོན་མཆོག་ཡིན་ནོ།
(For every house is built by someone, but the builder of all things is God.)
3:5 མོ་ཤེ་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་ཕོ་བྲང་ནང་བློ་གཏད་ཆོག་པའི་ཞབས་ཕྱི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡིན། དཀོན་མཆོག་གིས་མ་འོངས་པར་གསུང་བའི་བཀའ་ཡི་སྐོར་མོ་ཤེས་དཔང་པོ་བྱས།
Now Moses was faithful in all God’s house as a servant, to testify to the things that were to be spoken later,
3:6 འོན་ཀྱང་མཱ་ཤི་ཀ་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་ཕོ་བྲང་ནང་བློ་གཏད་ཆོག་པའི་སྲས་ཞིག་ཡིན། གལ་ཏེ་ང་ཚོས་མཱ་ཤི་ཀ་ལ་བློ་གདེང་དང་དགའ་བའི་ངང་ནས་རེ་བ་བརྟན་པོར་གནས་ན་ང་ཚོ་ནི་ཕོ་བྲང་གི་ནང་འཁོར་ཡིན། དད་ལོག་དོགས་ཟོན་གྱི་ཉེན་བརྡ།
but Christ is faithful over God’s house as a son. And we are his house, if indeed we hold fast our confidence and our boasting in our hope.
3:7 དེའི་ཕྱིར་དམ་པའི་ཐུགས་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལྟར། ཁྱེད་ཚོས་དེ་རིང་ཁོང་གི་བཀའ་ཐོས་ན།།
Therefore, as the Holy Spirit says, “Today, if you hear his voice,
3:8 འབྲོག་སྟོང་གནས་སུ་ཉམས་ཚོད་བྱས་པའི་སྐབས།། ངོ་ལོག་དུས་ཀྱི་སེམས་གྱོང་ལྟར་མ་བྱེད།།
do not harden your hearts as in the rebellion, on the day of testing in the wilderness,
3:9 གནས་དེར་ཁྱེད་ཚོའི་མེས་པོས་ལོ་བཞི་བཅུར།། ང་ཡི་མཛད་པ་མཐོང་ཡང་ཉམས་ཚོད་བླངས།།
where your fathers put me to the test and saw my works for forty years.
3:10 དེའི་ཕྱིར་དེ་ཚོར་ཁྲོས་ནས་འདི་ལྟར་སྨྲས།། དེ་ཚོའི་སེམས་ནི་རྟག་ཏུ་གྱ་གྱུ་ཅན།། ང་ཡི་ལམ་ནི་དེ་ཚོས་ཅི་མ་ཤེས།།
Therefore I was provoked with that generation, and said, ‘They always go astray in their heart; they have not known my ways.’
3:11 དེས་ན་དེ་དག་ནམ་ཡང་ངའི་བདེ་བར།། མི་འཇུག་ཅེས་པའི་ཁྲོ་བའི་མནའ་ཚིག་བོར།། ཞེས་གསུངས་སོ།།
As I swore in my wrath, ‘They shall not enter my rest.’”
3:12 སྤུན་ཟླ་རྣམས། ཁྱེད་ཚོའི་ནང་ནས་སུ་ཞིག་ལའང་དད་མེད་ཀྱི་སེམས་ངན་པ་དང་ལྡན་ཏེ་གཏན་དུ་གནས་པའི་དཀོན་མཆོག་སྤོང་བ་ལ་དོགས་ཟོན་གྱིས་ཤིག
Take care, brothers, lest there be in any of you an evil, unbelieving heart, leading you to fall away from the living God.
3:13 ཁྱེད་ཚོའི་ནང་ནས་སུ་ཡང་སྡིག་པས་བསླུས་ནས་སེམས་མཁྲེགས་པོ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་རིང་ཞེས་ཟེར་བའི་རིང་འདིར་ཉིན་ལྟར་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་བློ་སྟོབས་སྤེལ་ཞིག
But exhort one another every day, as long as it is called “today,” that none of you may be hardened by the deceitfulness of sin.
3:14 གང་ཡིན་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ང་ཚོའི་ཐོག་མའི་བློ་གདེང་མཐའ་མའི་བར་དུ་བརྟན་པོར་དང་དུ་བླངས་ན། ང་ཚོ་མཱ་ཤི་ཀ་དང་སྐལ་བ་མཉམ་པར་ལོངས་སུ་སྤྱོད་པར་གྱུར།
For we have come to share in Christ, if indeed we hold our original confidence firm to the end.
3:15 མདོའི་ནང་ལ། ཁྱེད་ཚོས་དེ་རིང་ཁོང་གི་བཀའ་ཐོས་ན།། ངོ་ལོག་དུས་ཀྱི་སེམས་གྱོང་ལྟར་མ་བྱེད།། ཅེས་འཁོད།
As it is said, “Today, if you hear his voice, do not harden your hearts as in the rebellion.”
3:16 འོ་ན། ཐོས་ནས་ངོ་ལོག་བྱེད་མཁན་རྣམས་སུ་ཡིན། ལུང་སྟོན་པ་མོ་ཤེ་ཡིས་འགོ་འཁྲིད་དེ་ཨེ་ཇེབ་ཡུལ་ནས་ཐོན་པ་ཐམས་ཅད་མ་ཡིན་ནམ།
For who were those who heard and yet rebelled? Was it not all those who left Egypt led by Moses?
3:17 དཀོན་མཆོག་ལོ་བཞི་བཅུའི་བར་དུ་སུ་ལ་ཐུགས་མ་དགྱེས། སྡིག་ཉེས་བྱས་པས་འབྲོག་སྟོང་དུ་ཤི་བ་རྣམས་མ་ཡིན་ནམ།
And with whom was he provoked for forty years? Was it not with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
3:18 ཡང་ཁོང་གིས་དབུ་མནའ་བཞེས་ཏེ་ངའི་བདེ་བའི་ནང་ལ་འཛུལ་རུ་མི་འཇུག་ཅེས་སུ་ལ་གསུངས། ཁོང་གི་བཀའ་ལ་མ་ཉན་པ་རྣམས་མ་ཡིན་ནམ།
And to whom did he swear that they would not enter his rest, but to those who were disobedient?
3:19 དེའི་ཕྱིར་ཁོ་ཚོས་དད་པ་མ་བྱས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་དེར་འཛུལ་མ་ཐུབ་པ་དེ་ང་ཚོས་ཤེས་སོ།།
So we see that they were unable to enter because of unbelief.
