A wife felt that both her acceptance by her husband and her reputation (mthongs) depended on bearing sons.

Today’s story follows on directly from the description of the double wedding that we read in the previous post. We will read how the two wives fought with each other – Leah for Jacob’s love, Rachel to escape the shame (zhabs ‘dren) of her barrenness (rabs chad). 

****************

The LORD Gives Sons to Leah

བཀོད་པ 29:30-35

30ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་དང་མཉམ་དུ་ཉལ་ཏེ། ཁོང་གིས་ལེ་ཨ་ལས་ར་ཧེལ་ལ་མང་བར་བྱམས་སོ། དེ་ནས་ཁོང། ཡང་ལོ་བདུན་ལ་བན་གྱི་གཡོག་བྱས་སོ༎

31ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་ལ་མང་བར་བྱམས་པ་དང་། ལེ་ཨ་ལ་ཉུང་བར་བྱམས་པ་དེ་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་གཟིགས་པས། ཁོང་གིས་ར་ཧེལ་ལ་ཕྲུ་གུ་མི་སྐྱེ་བར་རབས་ཆད་མར་མཛད་དོ།

32ལེ་ཨ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་ཞིག་སྐྱེས་པ་དང་། མོས། གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་ངའི་སྡུག་བསྔལ་གཟིགས་ཤིང་ང་ལ་བུ་ཞིག་གནང་བས། ད་ངའི་ཁྱོས་ང་ལ་བྱམས་པ་བྱའོ་ཞེས་སྨྲས་ནས། ཁོའི་མིང་རུ་བྷེན་བཏགས་སོ།

33མོ་རང་ཡང་སྐྱར་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་གཞན་ཞིག་སྐྱེས་པ་དང་། གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་བུ་འདི་ཡང་གནང་བའི་རྐྱེན་ནི་ངའི་ཁྱོས་ང་ལ་མི་བྱམས་པ་དེ་ཁོང་གི་མཁྱེན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ནས། ཁོའི་མིང་སིམ་ཨོན་བཏགས་སོ།

34མོ་ཡང་སྐྱར་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་གཞན་ཞིག་སྐྱེས་པས། ད་ངས་ཁོས་ཆེད་དུ་བུ་གསུམ་སྐྱེས་ཆར་པ་ཡིན་པས་ངའི་ཁྱོས་ང་ལ་སེམས་ཆགས་ནས་བྱམས་ཡོང་ཞེས་སྨྲས་ནས། དེའི་མིང་ལེ་ཝི་ཞེས་བཏགས་སོ།

35ཡང་སྐྱར་མོ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་གཞན་ཞིག་སྐྱེས་པ་དང་། ད་ལན་ངས་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ལ་བསྟོད་པ་ཕུལ་བར་བྱ་ཞེས་སྨྲས་ནས། བུ་དེའི་མིང་ལ་ཡ་ཧུ་དཱ་བཏགས་སོ། དེའི་རྗེས་སུ་མོ་ལ་ཕྲུ་གུ་མ་སྐྱེས་སོ༎

At first Leah thought that Jacob would now love her. Then she thought he would become attached (chags) to her. She was wrong. But she thanked the LORD.

 

Jacob Has Sons Through Rachel’s Maidservant

བཀོད་པ 30:1-8

1འོན་ཀྱང་ར་ཧེལ་ལ་ཕྲུ་གུ་གཅིག་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པས། མོས་རང་གི་གཅེན་མོ་ལ་ཕྲག་དོག་བྱས་ཤིང་། ཡ་ཀོབ་ལ་ང་ལ་ཡང་ཕྲུ་གུ་ཞིག་གནང་ཞིག་དེ་མིན་ང་ཤི་བར་བྱ་ཞེས་སྨྲས་པས།

2ཡ་ཀོབ་ཁྲོས་ཏེ་མོ་ལ། ང་དཀོན་མཆོག་ཡིན་ནམ། དཀོན་མཆོག་གིས་ཁྱོད་ལ་མངལ་དང་ལྡན་པར་མི་མཛད་དོ་ཞེས་སྨྲས་སོ།

3ར་ཧེལ་གིས། ད་ཁྱོད་ངའི་གཡོག་མོ་བྷིལ་ཧཱ་དང་མཉམ་དུ་ཉོལ་ཞིག་དང་མོ་ལ་ཕྲུ་གུ་སྐྱེས་པའི་སྒོ་ནས་ང་ཡང་མ་རུ་འགྱུར་ཐུབ་ཡོང་ཞེས་སྨྲས་སོ།

4མོས་གཡོག་མོ་བྷིལ་ཧཱ་རང་གི་ཁྱོ་ལ་སྤྲད་ནས། ཁོས་མོ་མཉམ་དུ་ཉེལ་ལོ།

5བྷིལ་ཧཱ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་ཞིག་སྐྱེས་པས།

6ར་ཧེལ་གྱིས། དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་ཐུགས་བརྩེ་བར་བགྱིས་ཤིང་ངའི་སྨོན་ལམ་གསན་ནས་ང་ལ་བུ་ཞིག་གནང་བྱུང་ཞེས་སྨྲས་སོ། བུ་དེའི་མིང་ལ་དཱན་ཞེས་བཏགས་སོ། 7ཡང་སྐྱར་གཡོག་མོ་བྷིལ་ཧཱ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་གཞན་ཞིག་སྐྱེས་པ་དང་། 8ར་ཧེལ་གྱིས། ད་གཅེན་མོ་དང་འཁྲུགས་པ་བརྒྱབ་ནས་ང་ལ་རྒྱལ་ཁ་ཐོབ་ཟེར་ནས། མོས་བུ་དེའི་མིང་ནཕ་ཏ་ལི་ཞེས་བཏགས་སོ།

When Bilhah gives Jacob sons, Rachel feels judged by God because they are not her own sons, but she also knows that he has answered her prayer in her competing with Leah. She gives them names which sound in the Hebrew language like ‘judged’ and ‘wrestling’ (ab tang tshad).

 

Jacob Has Sons Through Leah’s Maid

བཀོད་པ 30:9-13

9ལེ་ཨས་རང་ལ་ཕྲུ་གུ་སྐྱེ་རྒྱུ་ཆད་པ་དེ་ཤེས་ནས་རང་གི་གཡོག་མོ་ཛིལ་པཱ་ཡ་ཀོབ་ཀྱི་ཆུང་མར་བཏང་ངོ་།

10ཛིལ་པཱའི་བརྒྱུད་ནས་ཡ་ཀོབ་ལ་བུ་གཞན་ཞིག་བྱུང་བ་དང་།

11ལེ་ཨས་ང་ནི་བསོད་བདེ་ཅན་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། བུ་དེའི་མིང་གྷཌ་ཞེས་བཏགས་སོ།

12ཛིལ་པཱ་ལ་བུ་གཞན་ཞིག་སྐྱེས་པས།

13ལེ་ཨས། ང་ནི་ཤིན་ཏུ་དགའ་བས། བུད་མེད་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ང་ལ་བཀྲ་ཤིས་པ་ཞེས་འབོད་ཡོང་སྨྲས་ཏེ། བུ་དེའི་མིང་ཨ་ཤེར་ཞེས་བཏགས་སོ།

Leah is comforted that her reputation has grown among the women of the family and household.

 

Leah Bears Yet More Sons

བཀོད་པ 30:14-21

14གྲོ་རྔ་བའི་དུས་སུ་རུ་བྷེན་ཞིང་ནང་སོང་ནས་ཨ་མ་ལེ་ཨའི་ཕྱིར་ཕྲུ་གུ་སྐྱེ་པ་རོགས་བྱེད་པར་རྩི་ཤིང་འཁྱེར་ཡོང་བས། ར་ཧེལ་གྱིས་མོ་ལ། ཁྱོད་ཀྱི་བུས་འཁྱེར་ཡོང་བའི་རྩི་ཤིང་དེ་ལས་ང་ལའང་འགའ་ཤས་སྟེར་ཞིག་སྨྲས་པ་དང་།

15ལེ་ཨས། ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་ཁྱོ་འཕྲོག་པས། དེས་ཁྱོད་ལ་ལྡང་མ་སོང་ངམ། ད་ངའི་བུའི་ཤིང་འབྲས་ཡང་འཕྲོག་པར་འདོད་དམ།

ར་ཧེལ་གྱིས་མོ་ལ། གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་ཤིང་འབྲས་དེ་སྟེར་ན། ཁྱོད་ལ་དེ་རིང་མཚན་མོ་ཡ་ཀོབ་དང་མཉམ་དུ་གཉིད་ལོག་གཅུག་གི་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་སོ།

16ཕྱི་དྲོ་ཡ་ཀོབ་ཞིང་ལས་ཚར་ནས་ཁང་པར་ལོག་ཡོང་སྐབས་ལེ་ཨས་ཁོ་ལ་ཐུག་པར་ཕྱིན་ནས་མོས། ཁྱོད་དེ་རིང་མཚན་མོ་ང་དང་མཉམ་དུ་ཉལ་དགོས། གང་ལ་ཟེར་ན། ངས་ར་ཧེལ་ལ་ངའི་བུའི་ཤིང་འབྲས་སྤྲད་ནས་ཁྱོད་ལ་གླ་ཆར་ལེན་ཡོད། མཚན་དེར་ཡ་ཀོབ་ལེ་ཨ་མཉམ་དུ་ཉལ་ལོ།

17དཀོན་མཆོག་གིས་ལེ་ཨའི་སྨོན་ལམ་གསན་པར་མཛད་དེ། མོ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་ཡ་ཀོབ་ཀྱི་ཆེད་དུ་བུ་ལྔ་པ་སྐྱེས་པས།

18ལེ་ཨས། ངའི་གཡོག་མོ་རང་གི་ཁྱོ་ལ་བཏང་བའི་རྐྱེན་གྱིས་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་བྱ་དགའ་གནང་སོང་ཞེས་སྨྲས་ནས་བུ་དེའི་མིང་ཨི་ས་ཀར་བཏགས་སོ།

19ལེ་ཨ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་བུ་དྲུག་པ་སྐྱེས་པས།

20མོས། དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་གསོལ་རས་ལེགས་པ་ཞིིག་གནང་བྱུང་བས། ངའི་ཁྱོས་ང་ལ་ངོས་ལེན་བྱེད་ཡོང་། གང་ལ་ཟེར་ན། ངས་ཁོ་ལ་བུ་དྲུག་སྐྱེས་པ་ཡིན། དེའི་མིང་ཛེ་བུ་ལུན་བཏགས་སོ།

21རྗེས་སུ་མོ་ལ་བུ་མོ་ཞིག་སྐྱེས་པས། མོའི་མིང་དྷི་ནཱ་བཏགས་སོ།

Rachel desired the mandrake plants for their supposed effect of causing fertility (phru gu skye tsad). So Leah barters (tshong brgyab) with her for a night spent with Jacob.

And God answered her prayers for two more sons of her own. Surely Jacob would now give her honour.

 

Finally a Son for Rachel

བཀོད་པ 30:22-24

22དེ་ནས་དཀོན་མཆོག་གིས་ར་ཧེལ་ལ་དྲན་གསོ་གནང་ནས། མོའི་སྨོན་ལམ་གསན་ཞིང་ཕྲུ་གུ་སྐྱེས་ཐུབ་པ་གནང་ངོ་།

23མོ་མངལ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་ནས་མོ་ལ་བུ་ཞིག་སྐྱེས་སོ། དཀོན་མཆོག་གིས་ངའི་ངོ་ཚ་མེད་པར་བཟོས་ནས་བུ་ཞིག་གནང་ངོ་།

24ད་དུང་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་བུ་ཞིག་སྐྱེས་ཕྱིར་བྱིན་རླབས་གནང་བར་ཤོག་ཅེས་ཞུ་བ་ཕུལ་ཏེ། བུ་དེའི་མིང་ལ་ཡོ་སེབ་བཏགས་སོ༎

Rachel had prayed to God for her shame to be taken away; and now she shows gratitude to the LORD.

Her child Joseph would be the only one of Jacob’s sons to grow up having true faith in the LORD.

 

************

 

Footnote

It is a sad story. Jacob prefers one wife to the other, and the wives pray and fight for personal success.

Neither wife, nor even Jacob, see with joy that God, who sees the end from the beginning, is starting to fulfil his Promise to Abraham of numerous offspring.

And even more of His purposes will be fulfilled. For at the very beginning (Genesis 3:15) God spoke how one of the offspring of Eve would bruise the head of the serpent.

And that word of God would also come true at the right time.

Future Posts

We will read how the sons of Jacob  were the ancestors of the nation called Israel.

 

 

Last time we read how the LORD revealed himself to Jacob in a dream; and then how Jacob made a vow to serve and honour the Lord if His promise to help him came true. He then continued on his long journey to find his uncle’s place in what is now South East Turkey.

******************

Jacob Arrives at Haran in Paddan-aram

བཀོད་པ 29:1 – དེ་ནས་ཡ་ཀོབ་མུ་མཐུད་ནས་ཤར་གྱི་ཡུལ་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བའི་སྐབས་སུ།

The journey ended, now he has to find where his mother’s brother Laban lives.

 

He is in the Right Place

བཀོད་པ 29:2-10

2གློ་བུར་དུ་ཞིང་གཅིག་གི་ནང་ཡོད་པའི་ཁྲོན་པའི་མཐའ་འཁོར་དུ་ལུག་ཁྱུ་གསུམ་ཡོད་སར་སླེབས་སོ། ལུག་ཁྱུ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྲོན་པ་དེ་ལས་ཆུ་འཐུང་གི་ཡོད་པ་དང་། ཁྲོན་པའི་ཁར་རྡོ་ཞིག་གིས་བཀབ་ཡོད་དོ།

3ལུག་ཁྱུ་རྣམས་ཁྲོན་པའི་རྩར་བསླེབས་པའི་རྗེས་སུ། ལུག་རྫི་རྣམས་ཀྱིས་ཁྲོན་པའི་ཁ་ནས་རྡོ་དེ་འཐེན་ནས་ལུག་རྣམས་ལ་ཆུ་སྟེར་ཚར་བ་དང་། རྡོ་དེ་ཁྲོན་པའི་ཁར་བཞག་གི་ཡོད་དོ།

4ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ལུག་རྫི་རྣམས་ལ་ངའི་གྲོགས་པོ་ཁྱེད་རྣམས་ག་ནས་ཕེབས་པ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས་པས། ཁོ་ཚོས། ང་ཚོ་ཡུལ་ཧ་རན་ནས་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་སོ།

5ཡ་ཀོབ་ཀྱིས། ན་ཧོར་གྱི་ཚ་བོ་ལ་བན་ཟེར་བ་དེ་ཁྱོད་ཚོས་ངོ་ཤེས་སམ་ཞེས་དྲིས་པས། ཁོང་ཚོས། ང་ཚོས་ངོ་ཤེས་ཞེས་སྨྲས་སོ།

6ཁོས་ཁོང་བདེ་བར་ཡོད་དམ་ཞེས་དྲིས་པས། ཁོང་བདེ་པོ་ཡོད། ལྟོས་དང་ཁོང་གི་ལུག་ཁྱུ་རྣམས་ཁོང་གི་བུ་མོ་ར་ཧེལ་གྱི་འཁྱེར་ནས་ཡོང་གི་འདུག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་།

7ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་དེ་ཚོ་ལ། ད་ལྟ་ས་རུབ་མེད་པས་ལུག་བཅུག་མ་རན་ནོ། ལུག་ཁྱུ་རྣམས་ལ་ཆུ་སྟེར་ཞིང་འཚོ་བའི་ཕྱིར་མི་འཁྲིད་དམ་ཞེས་དྲིས་པས།

8ཁོང་ཚོས། ང་ཚོས་དེ་ལྟར་བྱས་མི་ཐུབ། ཁྱུ་ཚང་མ་བསླེབས་ཚར་བའི་རྗེས་སུ་མ་གཏོགས་ཁྲོན་པའི་ཁ་རུ་ཡོད་པའི་རྡོ་དེ་ཕུད་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་ནས་ང་ཚོས་ར་ལུག་ཚོར་ཆུ་སྟེར་བར་བྱ་ཞེས་སྨྲས་སོ།

9ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ལུག་རྫི་ཚོ་དང་མཉམ་དུ་སྐད་ཆ་བཤད་པའི་སྐབས་ར་ཧེལ་གྱིས་ལུག་ཁྱུ་འཁྲིད་དེ་ཁོང་ཚོའི་རྩར་སླེབས་པ་དང་།

10ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་རང་གི་ཨ་ཞང་གི་བུ་མོ་ར་ཧེལ་གྱིས་ལུག་ཁྱུ་འཁྲིད་ནས་ཡོང་བ་མཐོང་མ་ཐག་ཏུ་ཁོ་ཁྲོན་པའི་རྩར་སོང་ནས་རྡོ་དེ་འཐེན་ནས་ལུག་ཚོ་ལ་ཆུ་སྟེར་རོ།

As soon as he arrives God’s promise begins to come true. The shepherds know Laban, and there is Rachel coming with her father’s sheep!

 

Love at First Sight

བཀོད་པ 29:11-12

11 དེ་ནས་ཁོས་མོ་ལ་འོ་བྱས་ཏེ་ཤིན་ཏུ་དགའ་ཞིང་ངུས་སོ།

12 དེ་ནས་ཁོས་མོ་ལ། ང་ཁྱོད་ཀྱི་ཕའི་སྲིང་མོ་རེ་བྷེ་ཀའི་བུ་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་པས། མོ་རྒྱུགས་ནས་ཕ་ལ་སྨྲས་སོ།

Upon seeing Rachel, Jacob forgetting the local custom, finds extraordinary strength to roll away the stone by himself without help. She is certainly impressed!

 

Jacob Serves Laban Seven Years for Rachel

བཀོད་པ 29:13-20

13ཡ་ཀོབ་ཡོང་ཡོད་པའི་སྐོར་ཁོས་ཐོས་པ་དང་། ཁོང་བསུ་བར་ཕྱིན་སྟེ་ཁོ་ལ་འཁྱུད་དེ། འོ་བྱས་ཏེ་ཁང་པར་འཁྲིད་དོ། ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་རང་གི་ཨ་ཞང་ལ་བན་ལ། ཁོ་རང་ལ་གང་བྱུང་བ་ཚང་མའི་སྐོར་བཤད་པའི་སྐབས་སུ།

14ལ་བན་གྱིས་ཁོ་ལ། ཁྱོད་ནི་ངའི་ཤ་དང་ཁྲག་བདེན་པ་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། དེ་རྗེས་ཡ་ཀོབ་ཟླ་བ་གཅིག་ཙམ་ཁོང་དང་མཉམ་དུ་གནས་སོ༎

15དེ་ནས་ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ། ཁྱོད་ངའི་གཉེན་མཚན་ཡིན་ནའང་གླ་ཆ་མེད་པར་ལས་ཀ་བྱེད་མི་བཅུག་གོ ཁྱོད་ལ་གླ་ཆ་ག་ཚོད་དགོས་སམ་ང་ལ་ལབ་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་།

16ལ་བན་ལ་བུ་མོ་གཉིས་ཡོད་པ་དང་། རྒན་པའི་མིང་ལ་ལེ་ཨ་ཞེས་པ་དང་། ཆུང་བའི་མིང་ལ་ར་ཧེལ་ཞེས་པའོ།

17བུ་མོ་ལེ་ཨས་མིག་སྐྱོ་པོ་ཡོད་པ་དང་། ར་ཧེལ་ནི་བལྟ་བ་ལ་མཛེས་པོ་དང་གཟུགས་དབྱིབས་ཡག་པོ་ཡོད་པ་དང་།

18ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་ལ་བྱམས་པ་བྱེད་ཀྱི་ཡོད་དོ། ཁོས་ལ་བན་ལ་། གལ་ཏེ་ཁྱེད་ཀྱི་བུ་མོ་ར་ཧེལ་ང་དང་མཉམ་དུ་ཆང་ས་བརྒྱབ་བཅུག་ན། ངས་ཁྱེད་ཀྱི་ཆེད་དུ་ལོ་བདུན་ལས་ཀ་བྱེད་ཀྱི་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་པས།

19ལ་བན་གྱིས་ཁོ་ལ། ངའི་བུ་མོ་གཞན་སུ་ཞིག་ལ་སྤྲད་པ་ལས་ཁྱོད་རང་ལ་སྤྲད་པ་ལེགས་སོ། ང་དང་མཉམ་དུ་སྡོད་ཅིག།

20དེའི་ཕྱིར་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་གྱི་ཕྱིར་ལོ་བདུན་གཡོག་བྱས་སོ། འོན་ཀྱང་ཁོས་ར་ཧེལ་ལ་བྱམས་པ་བྱས་པས་རྐྱེན་གྱིས། ལོ་བདུན་དེ་དུས་ཚོད་ཐུང་ངུ་ཞིག་མ་གཏོགས་མ་འཚོར་རོ།

Jacob stays with the family for a month, and Laban sees that this man with intelligence and energy might well be willing to continue to give him cheap labour as well as be a suitable son-in-law.

So, Jacob, who once had preferred life in the tent, now without hesitation offers (as Laban had guessed he would) to endure the hardships of shepherding because of his love for Rachel the shepherdess!

But Laban is a cunning (g.yo chen po) man; notice that he carefully did not actually promise Rachel in marriage, only that Jacob would be better than anyone else. The word ‘marriage’ is not used by him (see verse 19).

 

Jacob is Deceived by Laban

བཀོད་པ 29:21-30

21དེའི་རྗེས་སུ་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ལ་བན་ལ། ད་ལོ་བདུན་ཚང་བས། ཁྱེད་ཀྱི་བུ་མོ་ང་ལ་ཆང་ས་བརྒྱབ་པར་སྤྲོད་རོགས་གནང་ཞེས་སྨྲས་པས།

22ལ་བན་གྱིས་ཆང་སའི་ཐུགས་སྤྲོ་བཏང་ནས་མགྲོན་པོ་མང་པོ་བོས་སོ།

23འོན་ཀྱང་མཚན་དེར་ལ་བན་གྱིས་ར་ཧེལ་གྱི་ཚབ་ཏུ་ལེ་ཨ་ལ་ཡ་ཀོབ་རྩར་སྐྱེལ་ནས་ཡ་ཀོབ་མོ་མཉམ་དུ་ཉལ་ལོ།

24ལ་བན་གྱི་རང་གི་བྲན་མོ་ཛིལ་པཱ་ལ་ལེ་ཨའི་བྲན་མོར་འགྱུར་བ་ལ་སྤྲད་དོ།

25སྔ་དྲོ་ལངས་སྐབས་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་གྱི་ཚབ་ཏུ་ལེ་ཨ་མཐོང་བས། ཁོ་ལ་བན་གྱི་སར་ཕྱིན་ནས་ཁོ་ལ། ཁྱེད་འདི་ལྟར་ཅི་གནང་ངམ། ངས་ར་ཧེལ་དང་ཆང་ས་བརྒྱབ་ཕྱིར་གཡོག་བྱེད་པས། ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་མགོ་བསྐོར་བཏང་བ་དེ་ཅི་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས་པས།

26ལ་བན་གྱིས་ཁོ་ལ། ང་ཚོའི་ལུགས་སྲོལ་ལྟར་བུ་མོ་རྒན་པས་ཆང་ས་མ་རྒྱབ་བར་ཆུང་བས་རྒྱབ་མི་ཆོག

27ཆང་ས་རྒྱབ་པའི་རྟེན་འབྲེལ་བདུན་ཕྲག་གཅིག་ཚང་བས་རྗེས་སུ། ཁྱོད་ཀྱི་ཡང་སྐྱར་ལོ་བདུན་ངའི་རྩར་ལས་ཀ་བྱེད་ན་ངས་ཁྱོད་ལ་ངའི་བུ་མོ་ར་ཧེལ་དང་ཆང་ས་རྒྱབ་བཅུག་གི་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་པས།

28ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་དེ་བཞིན་བྱེད་རྒྱུའི་ཐག་བཅད་དེ། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་བདུན་ཕྲག་ཚང་བའི་རྗེས་སུ་ལ་བན་གྱིས་རང་གི་བུ་མོ་ར་ཧེལ་ཁོང་དང་ཆང་ས་རྒྱབ་བཅུག་གོ།

29ལ་བན་གྱིས་རང་གི་བྲན་མོ་བྷིལ་ཧཱ་ཞེས་པ་དེ་ར་ཧེལ་གྱི་བྲན་མོར་འགྱུར་བར་སྤྲད་དོ།

30ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ར་ཧེལ་དང་མཉམ་དུ་ཉལ་ཏེ། ཁོང་གིས་ལེ་ཨ་ལས་ར་ཧེལ་ལ་མང་བར་བྱམས་སོ། དེ་ནས་ཁོང། ཡང་ལོ་བདུན་ལ་བན་གྱི་གཡོག་བྱས་སོ༎

At last the wedding ceremony is prepared, and Jacob finds himself first with Leah, and only then a week later, with Rachel – with two wives, not one!

So, Jacob, once himself the trickster, now the lover, is himself deceived by his tricky (mgo bde po) uncle.

As for Laban he has both succeeded in getting his unattractive older daughter married off (as is required by custom, so he says), and gained another seven years of hard service from Jacob. But that does not seem to worry Jacob who looks forward to being united with Rachel.

But Jacob’s life would now change – with two wives. And the time needed to escape from Laban’s authority would be, not 7 more years – but 13!

*************

Next time we will read how Jacob fathered twelve sons and one daughter, as he continued to have daily care of Laban’s flocks.

 

Last time we read how Esau had been heard to say that he would kill Jacob for stealing his blessing.

*************

Jacob is Sent Away

བཀོད་པ 27:46 – བཀོད་པ 28:1:4

46རེ་བྷེ་ཀས་ཨི་སཱག་ལ། ཨེ་སའོ་ཕྱི་རྒྱལ་བའི་ཧི་ཏི་པའི་ཆུང་མ་རྣམས་དང་ཞེན་པ་ལོག་ནས་ཐང་ཆད་ཡོད། གལ་སྲིད་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ཀྱང་ཧི་ཏི་པའི་བུ་མོ་དང་ཆང་ས་བརྒྱབ་ན་ང་ཤི་ན་ཡང་སྒྲིགས་ཤེས་སྨྲས་སོ༎

1དེ་ནས་ཨི་སཱག་གིས་ཡ་ཀོབ་འབོད་ནས་བྱིན་རླབས་སྤྲད་ཅིང་ཁོ་ལ། ཁྱོད་ཀྱི་ཡུལ་ཀ་ནན་པའི་བུད་མེད་དང་ཆང་ས་མ་བརྒྱབ་ཅིག

2འོན་ཀྱང་ཡུལ་མེ་སོ་པོ་ཊ་མི་ཡ་རུ་སོང་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱི་པོ་ལགས་བེ་ཐུ་ཨེལ་གྱི་མི་བརྒྱུད་ནང་ནས་ཁྱོད་ཀྱི་ཨ་ཞང་ལ་བན་གྱི་བུ་མོ་གཅིག་དང་ཆང་ས་རྒྱོབ་ཅིག

3ཀུན་དབང་ལྡན་པའི་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁྱོད་ཀྱི་ཆང་ས་ལ་བྱིན་རླབས་མཛད་དེ། ཁྱོད་ལ་བུ་ཕྲུག་མང་པོ་བྱུང་ནས་ཁྱོད་མི་རིགས་མང་པོའི་ཕ་རུ་འགྱུར་བར་ཤོག

4ཁོང་གིས་ཨབ་ར་ཧམ་ལ་བྱིན་རླབས་གནང་བ་ལྟར་ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་རིགས་བརྒྱུད་རྣམས་ལའང་བྱིན་རླབས་གནང་བར་ཤོག ཁྱོད་རང་གནས་སྡོད་བྱེད་པའི་ཡུལ་དེ་བདག་འཛིན་བྱེད་ཐུབ་པར་ཤོག ཡུལ་འདི་དཀོན་མཆོག་གིས་ཨབ་ར་ཧམ་ལ་གནང་བ་ཡིན་ཞེས་གསུངས་སོ།

Isaac had neglected to arrange a suitable marriage for Esau. So now he does act to send Jacob to find a wife among Rebekah’s family who believe in the LORD. And now he also gives Jacob an improved blessing, so that it agrees with the Promise that God had given to Abraham.

 

An Unknown Future

The journey on which Jacob has started is a 700 kilometre trek to Haran. He is used to the comfort of the prosperous family encampment, and the companionship of his mother, not to the hardships of outdoor life and travelling. And add to that his worries: would his travelling be safe? What about food and water? And what about clothing when it wore out? Then too, would he ever return in peace and obtain his inheritance? And would a wife be found?

What to say? He is a fearful traveller in search of good things for himself. He is not a pilgrim seeking heavenly merit.

But tonight he has just a stone for his pillow.

བཀོད་པ 28:5 – ཨི་སཱག་གིས་ཡ་ཀོབ་ལ་ཡུལ་མེ་སོ་པོ་ཊ་མི་ཡ་རུ་བཏང་ཞིང། དེར་ཁོའི་ཨ་ཞང་ལ་བན་དང་མཉམ་དུ་བསྡད་པའི་ཕྱིར་བཀའ་གནང་ངོ་། ལ་བན་ནི་ཨ་རམ་པ་བེ་ཐུ་ཨེལ་གྱི་བུ་དང་ཡ་ཀོབ་དང་ཨེ་སའོའི་ཨ་མ་རེ་བྷེ་ཀའི་ཨ་ཇོ་ཡིན་ནོ༎

བཀོད་པ 28:10-11 – ཡ་ཀོབ་བྷིར་ཤེ་བྷ་སྤངས་ཏེ་ཧ་རན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་སོང་ངོ་། ཉི་མ་ནུབ་སྐབས་ཁོ་ས་གནས་དམ་པ་ཞིག་ཏུ་བསླེབས་ཏེ། དེར་གུར་ཕུབ་ནས་རྡོ་གཅིག་གི་སྒང་ལ་མགོ་བཞག་སྟེ་གཉིད་ཉལ་ལོ།

 

The Dream

བཀོད་པ 28:12-15

12དེ་ནས་ཁོས་རྨི་ལམ་ཞིག་ནང་ས་གཞི་ནས་མཐོ་རིས་བར་ཐུག་པའི་སྐས་འཛེག་ཞིག་གི་སྒང་ཕོ་ཉ་རྣམས་ཡར་མར་འགྲོ་བ་མཐོང་ངོ་།

13གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ཁོའི་འགྲམ་དུ་བཞེངས་ཡོད་པ་དང་། ཁོང་གིས་ཨབ་ར་ཧམ་དང་ཨི་སཱག་གི་དཀོན་མཆོག་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ང་ཡིན། ཁྱོད་གཉིད་ལོག་ཡོད་པའི་ས་གཞི་འདི་ངས་ཁྱོད་དང་ཁྱོད་ཀྱི་རིགས་བརྒྱུད་རྣམས་ལ་སྤྲད་པར་བྱའོ།

14སའི་ཐལ་བ་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱི་བུ་བརྒྱུད་ཕྱོགས་བཞིར་སྤེལ་ཏེ། ཁྱོད་དང་དེ་ཚོའི་སྒོ་ནས་ངས་མི་རིགས་ཐམས་ཅད་ལ་བྱིན་གྱིས་རླབས་པར་འགྱུར།

15ང་ཁྱོད་དང་མཉམ་དུ་གནས་ཏེ་ཁྱོད་གང་དུ་སོང་ཡང་ངས་ཁྱོད་ལ་སྐྱབས་ནས་ཡུལ་འདིར་ཕྱིར་ལོག་འཁྲིད་ཡོང་རྒྱུ་ཡིན་པ་དེ་དྲན་ཞིག ངས་དམ་བཅའ་བྱེད་པ་ཚང་མ་མ་སྒྲུབ་བར་དུ་ངས་ཁྱོད་ལ་སྤངས་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ།

 What was a dream seemed so real. Right there in this rocky place where he had decided to spend the night was a flight of steps, standing by itself; like a ladder for going up into a house, but leaning on nothing, just going up into the air! It was not resting on the side of a hill like the stairway going up to the Potala Palace (rtse pho brang), but going up by itself, on and on, up into the clouds. And ministers of God were going up and down on it to carry out His business on earth. Yet there at the top was the LORD. And the LORD spoke directly to him, saying ‘I am the LORD.’

He is Abraham’s LORD, and Isaac’s; moreover, He is the God of the Great Promise which is for Jacob too! the land is for him, Jacob, and for his offspring, Jacob’s offspring.  Not only that! There is in addition a promise to Jacob for himself: ‘I am will bring you back safely.’

 

Jacob’s Waking Thoughts

བཀོད་པ 28:16-17

16དེ་ནས་ཡ་ཀོབ་གཉིད་སད་ནས། གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ས་གནས་འདིར་བཞུགས་ཡོད་པ་དེ་ངས་མ་ཤེས་སོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་།

17ཁོ་འཇིགས་ཏེ་སྨྲས་པ། ས་གནས་འདི་ཇི་ལྟར་འཇིགས་སུ་རུང་བ་རེད་འདུག འདི་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་ཁང་ཁྱིམ་དང་མཐོ་རིས་སུ་འགྲོ་བའི་སྒོ་ཡིན་པ་འདྲ་ཞེས་ལབ་བོ།

He awakes. ‘Oh! It was just a dream! But … no! it was surely God speaking! It was no illusion and what I saw was God’s house, whose very gate was this very place!’ And he stays awake, fearful at being in such a place.

 

Jacob’s Vow

བཀོད་པ 28:18-22

18ཡ་ཀོབ་སང་ཞོགས་སྔ་དྲོ་ལངས་ནས་རང་གི་མགོའི་འོག་ཏུ་བཞག་པའི་རྡོ་དེ་རྟགས་སུ་བླངས་ནས་དེའི་སྒང་སྐྱུ་རུའི་སྣུམ་བླུགས་ནས་དཀོན་མཆོག་ལ་བསྔོ་འབུལ་བྱས་སོ།

19ཁོས་ས་གནས་དེའི་མིང་ལ་བྷེ་ཐེལ་ཞེས་བཏགས་སོ། སྔོན་དུ་གྲོང་ཁྱེར་དེའི་མིང་ལ་ལུཛ་ཟེར་རོ།

20དེ་ནས་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་མནའ་ཞིག་སྐྱེལ་ཏེ་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ལ་གལ་སྲིད་ཁྱེད་ང་དང་མཉམ་དུ་བཞུགས་ཏེ་ང་འགྲུལ་བསྐྱོད་སྐབས་ང་ལ་སྲུང་སྐྱོབ་གནང་ཞིང་གོས་དང་བཟའ་བཅའ་སོགས་གནང་ན།

21ངའི་ཡབ་ཀྱི་ཁང་པར་ཁམས་བདེ་ཐོག་ཕྱིར་ལོག་བཅུག་པར་གནང་ན། ཁྱེད་ངའི་དཀོན་མཆོག་ཡིན་པ་དེ་བདེན་པར་ངོས་ལེན་པར་བྱའོ།

22རྡོ་འདི་བླངས་པའི་ས་གནས་འདི་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་ཁྱིམ་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ཁྱེད་ཀྱི་ང་ལ་གནང་བའི་ནོར་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བཅུ་ཁག་ཁྱེད་ལ་འབུལ་བར་བྱའོ་ཞེས་ཞུས་སོ༎

And still trembling, and hurriedly as soon as there was morning light, Jacob sets the stone upright, which had been his pillow – right there in his sleeping place – and makes an offering.

Then he thinks, ‘If it is true that God cares about my worries and will keep me, yes I want that. What to do? I’ll make a vow.’ So he says to himself, ‘If it was Abraham’s God who spoke to me, I promise that I’ll make the LORD my God too, and I’ll make here in this place, not just a stone, but a proper place for worship; if this is God’s house I’ll call it Bethel, House of God. Indeed, I’ll call it Bethel now’.

He thinks again, ‘No, to make a vow just to myself was not good enough.’ So, he finds words to pray his vow in case God is listening, ‘God, LORD God, I’ll make correct offerings to you here, one tenth of what you give me.’

***********

Footnote

It was the first stage in Jacob coming to faith. It was the realisation that there might be a God; and that this God wanted the best things for him.

[Many have set up pillars or some kind of altar on which to make offerings to be a kind of insurance policy, just in case it will bring blessing. The apostle Paul found in Athens, Greece, such an altar for seekers which had the inscription ‘To the Unknown God’. And he commented that                                                                                                                                                            God has so arranged the various circumstances for men of all nations that they “… should seek God, in the hope that they might feel their way towards him and find him”; yet it is untrue that altars and temples are necessary for seeking him because “… he is actually not far from each one of us”(Acts 17:27). And, as Paul knew, God in our Lord Jesus Christ hears and answers our first prayers (Acts 9:1-19)].

That was the first step. Jacob did not yet see God’s purposes in calling him, that great plan for the blessing of all nations. He was still Jacob the ‘grasper’ with desire only for his own prosperity.

Next time we shall read how Jacob met the family of Laban his mother’s brother; and how he married, and how he had 12 sons and one daughter while he served as a shepherd for his uncle.