མངོན་པ།

ལེའུ་བཅུ་གཉིས། (12)

 

བུད་མེད་དེ་དང་འབྲུག་དེ།

The Woman and the Dragon

 

1 དེ་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་ཡ་མཚན་གྱི་ལྟས་ཤིག་བྱུང༌སོང་།   [ལྗཱོན་ངས་] བུད་མེད་ཅིག་གིས་ཉི་མའི་ན་

བཟའ་མཆོད་ཡོད་པ་དང༌།   ཁོང་མོའི་ཞབས་འོག་ལ་ཟླ་བ་ཡོད་པ་མཐོང་བྱུང་། ཁོང་མོའི་དབུ་ལ་སྐར་ མ་བཅུ་གཉིས་ཡོད་པའི་དབུ་རྒྱན་ཞིག་འདུག

1 Then a spectacular sign appeared in the sky. [I, John] saw a woman clothed with the sun, and beneath her feet was the moon. On her head was a crown of twelve stars.

 

2 ཁོང་མོ་ལ་ཕྲུ་གུ་སྐྱེ་རྒྱུ་ཡོད་པ་དང༌། ཁོང་མོས་ཕྲུ་གུ་སྐྱེ་གྲབས་ཡོད་པའི་སྐྱེ་ཟུག་

དང་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་གསུང་སྐད་བསྐྱོན་སོང༌།

2 She was pregnant, and she cried out on account of her labour pains and the agony of being on the verge of giving birth.

 

3 དེ་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་དམིགས་བསལ་གྱི་ལྟས་གཞན་དག་ཅིག་བྱུང༌སོང་། [ངས་] འབྲུག་དམར་པོ་ཆེན་པོ་

མགོ་བདུན་དང་རྭ་ཅོ་བཅུ་ཡོད་པ་ཞིག་ [མཐོང་བྱུང་།]   མགོ་དེ་ཚོ་རེ་རེའི་ཐོག་ལ་མགོ་རྒྱན་རེ་རེ་འདུག  

3 Then another significant sign appeared in the sky. [I saw] a very large red dragon with seven heads and ten horns. On each of the seven heads was a crown.

 

4 འབྲུག་དེས་རང་གི་མཇུག་མས་ནམ་

མཁའི་སྐར་མ་གསུམ་ཆ་གཅིག་དྲུད་ནས་ས་གཞིའི་ཐོག་མར་གཡུགས་སོང༌།   དེ་ནས་འབྲུག་དེ་བུད་མེད་ཕྲུ་གུ་

སྐྱེ་གྲབས་ཡོད་པ་དེའི་མདུན་ལ་ལངས་སོང་།   དེས་ཕྲུ་གུ་དེ་སྐྱེས་པ་དང་ལམ་སང་ཟ་རྒྱུའི་ཆེད་དུ་དེར་སྒུག་

ནས་བསྡད་འདུག

4 With its tail the dragon dragged one-third of the stars out of the sky, he and threw them down to the earth. Then the dragon stood in front of the woman who was about to give birth. It was waiting there in order to devour the child as soon as it was born.

 

5 བུད་མེད་དེ་ལ་ཕྲུ་གུ་བུ་ཞིག་སྐྱེས་པ་དང་།   དེས་ས་གཞིའི་མི་ཡོངས་རྫོགས་ལ་ཆ་ཚང་དབང་སྒྱུར་བྱེད་ཀྱི་རེད།

དེ་ནས་འབྲུག་དེས་ཕྲུ་གུ་དེ་མ་བཟུང་གོང་ལ་ (ཕོ་ཉ་ཞིག་གིས་) ཕྲུ་གུ་དེ་འཕྲོག་གནང་སོང་།

ཁོང་གིས་ཕྲུ་གུ་དེ་དཀོན་མཆོག་དང་ཁོང་གི་བཞུགས་ཁྲི་ཡོད་སར་བསྐྱལ་གནང་སོང་།

5 The woman gave birth to a male child who will rule with total authority over all the people on earth. Then (an angel) snatched the child away before the dragon could grab it. He took the child up to God and to his throne.

 

6 དེའི་རྗེས་ལ་བུད་མེད་དེ་འབྲོག་སྟོང་ནང་བྲོས་ཕེབས་སོང་།   དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོང་མོའི་

ཆེད་དུ་དེར་གནས་ཤིག་བཟོས་གནང་ཡོད་པ་དང་།   [ཁོང་གིས་] ཉི་མ་ཆིག་སྟོང་ཉི་བརྒྱ་དྲུག་བཅུ་ [1,260]

རིང་ཁོང་མོར་ཉེན་ཁ་མེད་པར་བཞག་གནང་ནས་ཁོང་མོར་གཅེས་སྤྲས་གནང་གི་རེད།

6 After this the woman fled into the wilderness. God had prepared a place for her there and she will be kept safe and taken care of for 1,260 days.

 

7 དེ་ནས་དམ་པའི་ཞིང་ནང་དམག་འཁྲུག་ལངས་སོང༌།   ཕོ་ཉའི་སྤྱི་

དཔོན་མཡི་ཀལ་དང་ཁོང་གི་ཕོ་ཉ་ཚོས་འབྲུག་དེ་དང་དེའི་རོགས་པ་ཚོ་ལ་དམག་བརྒྱབ་སོང་།   དེ་ནས་འབྲུག་

དེ་དང་དེའི་རོགས་པ་དེ་ཚོས་ཚུར་རྒོལ་བྱས་སོང་།

7 Then a battle broke out in Heaven. The chief angel Michael and his angels waged war against the dragon and his helpers. And the dragon and his helpers fought back.

 

8 འབྲུག་དེ་དམག་ཕམ་པ་དང་།   དེ་དང་ཆབས་ཅིག་དེ་ལ་རོགས་བྱེད་མཁན་ཕོ་

ཉ་དེ་ཚོ་དམ་པའི་ཞིང་ནས་ཕྱིར་འབུད་བྱས་སོང༌།

8 The dragon lost the battle and he, along with those angels who had helped him, were forced out of Heaven.

 

9 དེ་ནས་མཱཡི་ཀལ་དང་ཁོང་གི་ཕོ་ཉ་

ཚོས་འབྲུག་དེ་དང་དེའི་རོགས་པ་ཚོ་ས་ལ་མར་གཡུགས་གནང་སོང་།   འབྲུག་དེ་ [ཨིལྦ་*ལ་མགོ་སྐོར་གཏོང་

མཁན་] སྔ་མོའི་སྦྲུལ་དེ་རེད།   འབྲུག་དེ་ལ་སེ་ཀྲེན་དང་ཡང་ན་ ‘སེམས་ཉིད་ངན་པའི་སྤྱི་དཔོན་’ཡང་ཟེར་གྱི་

ཡོད་རེད།   འབྲུག་འདིས་འཛམ་བུ་གླིང་ཡོངས་རྫོགས་ལམ་ལོག་པར་འཁྲིད་ཀྱི་ཡོད་རེད། [*འགོད་པ། 3:15]

9 Then Michael and his angels threw the dragon and his helpers down to earth. The dragon is that ancient serpent [which deceived Eve*]. The dragon’s other names are Satan, and ‘the chief of the evil spirits, or the devil.’ This dragon leads the whole world astray. [*See Genesis 3:1-15].

 

10 ངས་དམ་པའི་ཞིང་ནས་སྐད་ཆེན་པོ་རྒྱག་གི་ཡོད་པའི་སྒྲ་ཞིག་ཐོས་བྱུང༌། དེས་གསུང་གི་འདུག “།ད་ལྟ་

ང་ཚོའི་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོང་རང་གི་མི་ཚོ་ [རང་གི་དགྲ་ཚོ་ནས་] བསྐྱབ་གནང་གི་རེད།   ཁོང་རྒྱལ་པོ་ཞིག་

ཡིན་པའི་ཐད་ནས་ཁོང་གིས་རང་གི་དབང་དང་ནུས་པ་བེད་སྤྱོད་གནང་པ་རེད།   ད་ལྟ་ཁོང་གིས་བདམས་

གནང་པའི་སྐྱབས་མགོན་མ་ཤི་ཀས་ས་གཞིའི་མི་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་ཐོག་ལ་དབང་སྒྱུར་གནང་གི་རེད།   ཉིན་

མཚན་མེད་པར་ང་ཚོའི་དཀོན་མཆོག་གི་སྐུ་མདུན་ལ་ང་ཚོའི་ཆོས་གྲོགས་ཕོ་མོ་ཚོ་ལ་སྐྱོན་འཛུགས་བྱེད་མཁན་དེ་ས་གཞི་ཐོག་མར་གཡུགས་སོང༌།

10 After this I heard someone in Heaven speaking in a loud voice, saying: “Now our God will rescue his people [from their enemies]. He is King and he has exerted his power and authority. Now his chosen Saviour – the Messiah – will rule over all the people of the earth. For the one who accused our brothers and sisters before our God, day and night has been cast down to earth.

 

11 ང་ཚོའི་ཆོས་གྲོགས་ཕོ་མོ་ཚོས་ནག་ཉེས་འཛུགས་མཁན་[སེ་ཀྲེན་] ཕམ་བཅུག་སོང་།   ལུ་གུ་ཁོང་གིས་ [རྒྱང་

ཤིང་ཐོག་] སྐུ་སྲོག་བློས་བཏང་གནང་ཙང་ཁོང་ཚོས་སྐྱོན་འཛུགས་བྱེད་མཁན་དེ་ཕམ་པ་བཟོས་ཐུབ་སོང་།   ཁོང་གིས་སྐུ་ཁྲག་འཕྱུང་གནང་ཙང་།   ཁོང་ཚོ་རྒྱལ་ཁ་ཐོབ་པ་དང་།   ཁོང་ཚོས་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོང་རང་

ཚོ་ལ་ཕྱག་རོགས་ག་འདྲ་གནང་པ་དེ་མི་ཚོ་ལ་མུ་མཐུད་ནས་བཤད་སོང་།   ཁོང་ཚོས་འཆི་བ་ལ་འཇིགས་སྣང་

མ་བྱས་པ་དང་།   ཐ་ན་རང་གི་སྲོག་བློས་དགོས་པ་འབྱུང་ན་ཡང་རང་སྲོག་བློས་གཏོང་རྒྱུའི་འདོད་པ་བྱས་སོང་།

11 Our brothers and sisters have defeated the accuser [Satan]. They were able to overcome the accuser because the Lamb had sacrificed his life [on the cross]. They were victorious because his blood had been shed and they continued to tell others how God had helped them. They did not fear death and were even willing to sacrifice their own lives if required to do so.

 

12 འདི་འདྲ་སོང་ཙང་དམ་པའི་ཞིང་ནང་ཡོད་པ་ཁྱེད་རང་ཚོ་ཚང་མ་སྤྲོ་པོ་གནང་རོགས།   ཡིན་ན་ཡང་ས་   གཞི་ཐོག་དང་རྒྱ་མཚོ་ནང་གནས་པའི་མི་ཚང་མ་སྡུག་བསྔལ་ཆེན་པོ་ཞེ་དྲག་མྱང་གི་རེད། གང་ཡིན་ཟེར་ན།

(སེམས་ཉིད་ངན་པའི་དཔོན་པོ་) སེ་ཀྲེན་ཁོ་མར་ཁྱེད་རང་ཚོའི་སར་ཕྱིན་སོང་།   ཁོས་རང་གི་བསམ་ངན་དེ་

ཚོ་ལག་ལྟར་བྱེད་རྒྱུའི་དུས་ཚོད་དེ་མགྱོགས་པོ་མཚམས་ཆད་ཀྱི་ཡིན་པ་དེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོད་ཙང་།   ཁོ་དཔེ་མི་སྲིད་

པའི་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་འདུག”

12 Because of this all you who inhabit Heaven rejoice! But those who live on earth and in the sea will suffer terribly because Satan (the chief of the evil spirits) has gone down to you. He is filled with great fury for he knows that the time for him to carry out his evil intentions is coming to an end.”

 

13 འབྲུག་དེས་ཁོ་རང་ས་གཞི་ཐོག་ལ་གཡུགས་པ་དེ་ཤེས་དུས།   དེས་བུད་མེད་ཕྲུ་གུ་བུ་སྐྱེས་པ་དེ་རྗེས་འདེད་

བཏང་སོང་།

13 When the dragon realized that he had been thrown down to the earth, he pursued the woman who had given birth to the male child.

 

14 ཡིན་ན་ཡང་བུད་མེད་དེ་ལ་གླག་བྱ་

ཆེན་པོ་ཞིག་འདྲ་པོ་གཤོག་པ་གཉིས་གནང་འདུག   །གཤོག་པ་འདི་ཚོ་ལ་བརྟེན་ནས་ (དཀོན་མཆོག་གིས་) འབྲོག་སྟོང་ནང་ཁོང་མོའི་ཆེད་དུ་གྲ་སྒྲིག་གནང་ཡོད་པའི་ས་ཆ་དེར་ཁོང་མོ་འཕུར་ཐུབ་སོང་།   དེར་ཁོང་

མོ་ལ་ལོ་གསུམ་དང་ཕྱེད་ཀ་རིང་གཅེས་སྤྲས་དང་ཉེན་སྲུང་གནང་གི་རེད།

14 But the woman was given two wings like those of a great eagle. These wings would enable her to fly to the place which had been prepared for her in the wilderness. There she would be taken care of and protected from the dragon for three and half years.

 

15 ཡིན་ན་ཡང་འབྲུག་དེས་བུད་མེད་དེ་འབྱིང་རྒྱུའི་ཐབས་ཤེས་བྱས་སོང་།   དེས་ཁོང་མོ་འཁུར་རྒྱུའི་ཆེད་དུ་རང་གི་ཁ་ནས་ཁོང་མོའི་ཕྱོགས་ལ་ཆུ་བསྐྱུགས་སོང་།   དེར་ཆུ་མང་པོ་ཞེ་དྲག་ཡོད་ཙང་དེ་གཙང་པོ་ཞིག་འདྲ་པོ་ཡོད་པ་དང་།   ཁོང་མོ་དེ་ནས་བྲོས་ཕེབས་

དུས།   གཙང་པོ་དེ་ཁོང་མོའི་རྒྱབ་ཕྱོགས་ལ་ཤུགས་ཀྱིས་བརྒྱུགས་སོང་།

15 But the dragon tried to drown her. In order to carry her away, water spewed out of its mouth in her direction. There was so much water it was like a river that rushed along behind the woman as she fled.

 

16 ཡིན་ན་ཡང་ས་གཞིས་བུད་མེད་དེ་ལ་རོགས་བྱས་སོང་།   ས་གཞི་ཁ་ཕྱེས་ནས་འབྲུག་གི་ཁ་ནས་འཐོན་པའི་

གཙང་པོ་དེ་མིད་ཁྱུར་བཏང་པ་ (དང་།   བུད་མེད་དེ་བྲོས་ཐར་སོང་།

16 But the earth helped the woman. The earth opened its mouth and swallowed the river that came rushing out from the dragon’s mouth (and she escaped).

 

17-18 དེ་འདྲ་སོང་ཙང་འབྲུག་དེ་བུད་མེད་དེ་ལ་དངོས་གནས་ཁོང་ཁྲོ་དྲག་པོ་ལངས་ནས་དེའི་ཕྲུ་གུ་བྱིངས་

དེ་ཚོ་ལ་དམག་རྒྱབ་ག་ཕྱིན་སོང་།   བུད་མེད་དེའི་ཕྲུ་གུ་དེ་ཚོ་ཚང་མ་དཀོན་མཆོག་གི་བཀའ་ལ་བརྩི་བཀུར་

ཞུ་རྒྱུར་དགའ་པོ་བྱེད་པ་དང་།   ལྷག་བསམ་རྣམ་པར་དག་པའི་སྒོ་ནས་ཡེ་ཤུའི་སློབ་སྟོན་དེ་ཚོ་བདེན་པ་ཡིན་

པའི་ཁྱབ་བསྒྲགས་བྱེད་མཁན་ཚོ་རེད།   དེ་ནས་འབྲུག་དེ་རྒྱ་མཚོའི་ཟུར་ལ་ལངས་ནས་བསྒུགས་བསྡད་སོང་།

17-18 As a consequence of this, the dragon became really angry with the woman and he went off to wage war against the rest of her offspring. The woman’s children are all those who delight to obey God and faithfully declare that Jesus’ teachings are true. Then the dragon stood waiting on the seashore.