Pilgrims in Christ – Part 13

What we can learn from the letters of Peter about practice of faith in Christ in times of uncertainty.

 

པེ་ཏྲོ་དང་པོ། 2:18-25

18 བྲན་གཡོག་རྣམས། སོ་སོའི་བདག་པོ་ལ་བཀུར་སྟི་ཆེན་པོས་ཁ་ལ་ཉན་དགོས། སེམས་བཟང་པོ་དང་འཇམ་པོ་ཁོ་ན་ལ་མ་ཡིན་པར། དྲག་པོ་རྣམས་ལའང་འདི་ལྟར་བྱེད་དགོས།

19 རྒྱུ་མཚན་ནི། གལ་ཏེ་དཀོན་མཆོག་གི་སྐོར་བསམ་བློ་བཏང་ནས་མི་འོས་པའི་སྡུག་བསྔལ་བཟོད་པར་བྱས་ན། དེ་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་སྤྱན་སྔར་བསྟོད་པའི་རྒྱུ་ཡིན།

20 སྡིག་ལས་བྱས་པས་ཉེས་རྡུང་བཟོད་ན་བསྟོད་པའི་རྒྱུ་ཅི་ཡིན། འོན་ཀྱང་བཟང་པོ་བྱས་ནས་སྡུག་བསྔལ་བྱུང་བ་བཟོད་ན་དཀོན་མཆོག་གི་སྤྱན་སྔར་བསྟོད་པའི་རྒྱུ་ཡིན།

21 ཁྱེད་ཚོ་དོན་འདི་རང་ལ་བོས་པ་ཡིན། གང་ཡིན་ཟེར་ན། མཱ་ཤི་ཀའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་ཕྱིར། ཁྱེད་ཚོའི་དོན་ལ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བའི་སྒོ་ནས་ཁོང་གིས་ཁྱེད་ཚོ་ལ་མིག་དཔེ་ཞིག་བཞག་པར་མཛད།

22 ཁོང་གིས་སྡིག་ཉེས་ཅི་ཡང་མ་མཛད་ཅིང༌།།

23 མཱ་ཤི་ཀར་དམའ་འབེབས་གཏོང་མཁན་རྣམས་ལ་ལན་སློག་པར་མ་མཛད། སྡུག་བསྔལ་མྱོང་སྐབས་ཁོང་གིས་འཇིགས་སྣང་མ་སྐུལ་བར་དྲང་བདེན་གྱིས་ཁྲིམས་གཅོད་གཏོང་མཁན་ལ་བཅོལ།

24 ངེད་རྣམས་སྡིག་ཉེས་ཀྱི་ཆ་ནས་ཤི་ཞིང༌། དྲང་བདེན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་འཚོ་བའི་ཕྱིར། ཁོང་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱང་ཤིང་སྟེང་ང་ཚོའི་སྡིག་ཉེས་ཀྱི་ཆད་པ་རང་གི་སྐུ་ལུས་ཐོག་མྱངས། ཁོང་གི་རྨ་ཡིས་ཁྱེད་རྣམས་གསོས་པར་གྱུར་རོ།

25 སྔར་ཁྱེད་ཚོ་ལུག་ལྟར་ཁྱམས་ཀྱང༌། ད་ཁྱེད་ཚོའི་སེམས་སྲུང་མཁན་གྱི་རྫི་བོའི་དྲུང་དུ་ཕྱིར་ལོག་གོ།

 

1 Peter 2:18-25

18 Servants, be subject to your masters with all respect, not only to the good and gentle but also to the unjust. 19 For this is a gracious thing, when, mindful of God, one endures sorrows while suffering unjustly. 20 For what credit is it if, when you sin and are beaten for it, you endure? But if when you do good and suffer for it you endure, this is a gracious thing in the sight of God. 21 For to this you have been called, because Christ also suffered for you, leaving you an example, so that you might follow in his steps. 22 He committed no sin, neither was deceit found in his mouth. 23 When he was reviled, he did not revile in return; when he suffered, he did not threaten, but continued entrusting himself to him who judges justly. 24 He himself bore our sins in his body on the tree, that we might die to sin and live to righteousness. By his wounds you have been healed. 25 For you were straying like sheep, but have now returned to the Shepherd and Overseer of your souls.

 

Peter’s message here about servants being subject to masters would be up for endless debate and disagreement. We are living in a world saturated with domestic violence and abuses, workers exploitation, the persistence call and campaigning across the world for more rights and protections for the underprivileged highlighted this hot potato issue.

Why would Peter in his position as one of Christ’s appointed apostles teach disciples about being subject to masters since he knew abuses of servants do happens?

Peter was addressing the suffering of Christ as the key subject and using the sufferings of Christ to teach on understanding the will of God in suffering.

“Mindful of God”

Peter’s point on being “mindful of God” do express that he was not teaching and enforcing pointless unnecessary suffering without purpose. Means to say when we are being subjected to sufferings we are to pray and seek to understanding if there is any meaning and purpose to our current sufferings.

There are cases of willful destructive suffering inflicted by offenders that needed to be stop and addressed. Therefore we need, consistently and on daily basis, clear understanding from God’s words about our current life situations.

The best detail explanations about the sufferings of Christ for the sake of doing the will of God can be found in Isaiah 53

 

ཡེ་ཤ་ཡཱ 53

1མི་མང་ཚོ་ཡི་ལན་དུ་སྨྲས་པ་ལ། ད་ལྟ་ང་ཚོས་ཞུས་པར་སུ་ཡིད་ཆེས།

གནས་ཚུལ་དེའི་ཐོག་ཏུ་གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག། ཁོང་གི་ཕྱག་ཡོད་པ་དེ་ནི་སུ་ཡིས་མཐོང།

2ས་སྐམ་ནང་ལ་རྩ་བ་འཛུགས་པའི་རྩི་ཤིང་ལྟར་ཁོང་གི་ཞབས་ཕྱི་ཡར་སྐྱེས་པ།

གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ཁོང་གི་ཐུགས་དགོངས་ཡིན།

ཁོ་ལ་ང་ཚོས་དོ་སྣང་བྱེད་པའི་ཕྱིར། གཟི་བརྗིད་ཡང་ན་མཛེས་ཚུལ་གང་ཡང་མེད།

ཁོ་ཡི་སྐོར་ལ་ཡིད་འཕྲོག་བྱ་རྒྱུ་གང་ཡང་མེད། ཁོང་གི་གང་ཞིག་གིས་ང་ཚོར་བཀུགས་མི་ཐུབ།

3ང་ཚོས་ཁོང་ལ་སྨད་ཅིང་སྤངས་བར་བྱ། ཁོ་ཡི་སྡུག་བསྔལ་ན་ཚར་བཟོད་སྲན་བྱས།

སུས་ཀྱང་ཁོ་ལ་བལྟ་བར་མི་བྱེད་དོ། ཁོ་ལ་ང་ཚོས་རིང་ཐང་བརྩི་མེད་བྱས།

4འོན་ཀྱང་ང་ཚོས་མྱོང་དགོས་སྡུག་བསྔལ་དང་། ང་ཚོས་ན་ཚ་འཁྱེར་དགོས་ཁག་བཅས་དང་།

ཁོང་གིས་བཟོད་སྲན་བྱས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན། ཁོང་གིས་མྱོང་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཚང་མ།

དཀོན་མཆོག་ཁོང་གིས་གཏོང་བའི་ཉེས་ཆད་ཡིན་ཞེས་ང་ཚོས་བསམ་བྱུང།

5ང་ཚོས་སྡིག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཁོང་ལ་རྨས། ང་ཚོས་ལས་ངན་རྐྱེན་གྱིས་ཁོང་ལ་བརྡུང་།

ཁོང་གི་མྱོང་བའི་ཉེས་ཆད་རྐྱེན་ང་ཚོར་སྐྱིད་པོ་དང་ཞི་བདེ་ཐོབ།

ཁོང་གི་རྨས་ང་ཚོ་དྲག་ཡོད།

6ང་ཚོ་ཚང་མ་ལུག་ལྟར་རླག་ཡོད་དོ། ང་ཚོ་རང་རང་སོ་སོའི་ལམ་དུ་འགྲོ།

འོན་ཀྱང་ང་ཚོར་ཕོག་དགོས་ཉེས་ཆད་དེ།

གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོང་རང་གི་ཐོག་ཕོག་པར་མཛད།

7ཁོང་ལ་མནར་སྤྱོད་རྩུབ་པོ་བྱས་ན་ཡང་། ཉམས་ཆུང་ངང་ནས་བཟོད་སྲན་གནང་བ་དང་།

ཁོང་གི་་ཚིག་གཅིག་ཙམ་ཡང་སྨྲས་མེད་དོ། གསོད་གྲབ་ཡོད་པའི་ལུག་གུ་ལྟ་བུ་དང་།

བལ་ནི་འབྲེག་གྲབ་ཡོད་པའི་ལུག་ལྟར། ཁོང་གི་ཚི་གཅིག་རྩ་ནས་སྨྲས་མེད་དོ།

8ཁོང་ནི་བཟུང་སྟེ་ཁྲིམས་གཅོད་བྱེས་ནས་བསད་པར་འཁྲིད།

ཁོང་གི་སྐྱལ་བའི་སྐོར་སུས་ཀྱང་དོ་སྣང་བྱེད་མེད་དོ།

ང་ཚོའི་མི་མང་རྣམས་ཀྱི་སྡིག་པའི་ཆེད། ཁོང་ལ་འཆི་བའི་ཉེས་ཆད་བཏང་ཡོད་དོ།

9ཁོང་གིས་ཁྲིམས་འགལ་གྱི་ལས་ནམ་ཡང་མ་བྱས་ཀྱང་།

ཡང་ན་རྫུན་ཚིག་གཅིག་ཀྱང་བཤད་མེད་དོ། ཁོང་ནི་དུར་དུ་མི་ངན་མཉམ་དུ་བཞག།

ཁོང་ནི་ཕྱུག་པོའི་རོ་དང་མཉམ་དུ་སྦས།

10གཙོ་བོ་དཀོན་མཆོག་ཁོང་གིས་བཀའ་གནང་བ། ཁོ་ཡི་སྡུག་པོ་མྱོང་དགོས་དེ་ནི་ང་ཡི་འདོད་ཡིན།

ཁོང་གི་འཆི་བ་ནི་སྡིག་བཤགས་འཁྱེར་བའི་ཆེད་དུ་དམར་མཆོད་ཡིན།

ཁོང་གིས་རང་གི་རིགས་བརྒྱུད་རྣམས་ལ་མཐོང་བ་དང་།

ཁོང་ནི་ཚེ་རིང་གནས་པར་འགྱུར་བ་དང། ཁོང་གི་རྒྱུད་ནས་ང་ཡི་དམིགས་ཡུལ་སྒྲུབ།

11ཁོང་གི་མི་ཚེ་སྡུག་བསྔལ་མྱང་བའི་རྗེས། ཡང་སྐྱར་ཁོང་ལ་དགའ་བ་ཐོབ་པར་འགྱུར།

ཁོང་གི་སྡུག་བསྔལ་དོན་མེད་མྱོང་མེད་པ་ཤེས། ང་ཡི་དགའ་བའི་མོས་གུས་ཅན་གྱི་ཞབས་ཕྱི་དེ།

མང་པོའི་ཆེད་དུ་ཁོང་གིས་ཉེས་ཆད་མྱོང་། ཁོང་གི་ཆེད་དུ་ང་ཡི་དེ་ཚོར་བཟོད།

12དེར་བརྟེན་རླབས་ཆེན་དང་ནི་སྟོབས་ཆེན་ཁྲོད། ང་ཡིས་ཁོང་ལ་ཆེ་མཐོང་གོ་གནས་སྤྲད།

ཁོང་གི་ཐུགས་འདོད་བཞིན་དུ་རང་གི་མི་ཚེ་ཕུལ། མི་ངན་ཚོ་དང་མཉམ་དུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་།

ཁོང་ནི་སྡིག་ཅན་མང་པོའི་ས་གནས་བཟུང།

དེ་ཚོར་བཟོད་གསོལ་ཡོང་བའི་གསོལ་འདེབས་ཞུས༎

 

Isaiah 53

Who has believed what he has heard from us?

And to whom has the arm of the Lord been revealed?

2 For he grew up before him like a young plant, and like a root out of dry ground; he had no form or majesty that we should look at him, and no beauty that we should desire him.

3 He was despised and rejected by men, a man of sorrows and acquainted with grief; and as one from whom men hide their faces he was despised, and we esteemed him not.

4 Surely he has borne our griefs and carried our sorrows; yet we esteemed him stricken, smitten by God, and afflicted.

5 But he was pierced for our transgressions; he was crushed for our iniquities; upon him was the chastisement that brought us peace, and with his wounds we are healed.

6 All we like sheep have gone astray; we have turned—every one—to his own way; and the Lord has laid on him the iniquity of us all.

7 He was oppressed, and he was afflicted, yet he opened not his mouth; like a lamb that is led to the slaughter, and like a sheep that before its shearers is silent so he opened not his mouth.

8 By oppression and judgment he was taken away; and as for his generation, who considered that he was cut off out of the land of the living, stricken for the transgression of my people?

9 And they made his grave with the wicked and with a rich man in his death, although he had done no violence, and there was no deceit in his mouth.

10 Yet it was the will of the Lord to crush him; he has put him to grief; when his soul makes an offering for guilt, he shall see his offspring; he shall prolong his days; the will of the Lord shall prosper in his hand.

11 Out of the anguish of his soul he shall see and be satisfied; by his knowledge shall the righteous one, my servant, make many to be accounted righteous, and he shall bear their iniquities.

12 Therefore I will divide him a portion with the many, and he shall divide the spoil with the strong, because he poured out his soul to death and was numbered with the transgressors; yet he bore the sin of many, and makes intercession for the transgressors.

 

The suffering of Christ did not happen only when He died on the cross. Since the start of Jesus’ public ministry He had been subjected to multiple and various unjust treatment. And because Jesus endured His sufferings, His teachings and messages brings life, hope and blessings to many.

Through the teachings of Christ we understand life’s sufferings and our hope of eternal life with God.

The death of Christ on the cross was brutal and unjust and due to wicked intention of ungodly people. But God set His approval on Jesus by resurrecting Him from the dead.

Peter’s message does not teach us to intentionally seek for sufferings or to pointlessly allow sufferings. But to understand Christ’s suffering for us and to know God’s will for us to walk in the path of truth and righteousness.

The kinds of sufferings that we would endure for God are to deal with sins of the flesh and in learning to persevere in faith

 

ཡ་ཧུ་དཱ་པ། 12:3-6    

3 ཁྱེད་ཚོ་ཡིད་ཐང་མི་ཆད་པ་དང༌། སེམས་ཤུགས་མི་ཉམས་པའི་ཕྱིར། སྡིག་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྡང་སེམས་དེ་ཙམ་བཟོད་མཁན་ཁོང་བསམ་ཞིབ་བྱེད། 4 ཁྱེད་ཚོས་སྡིག་ཉེས་དང་འཛིང་དུས་ཁྲག་ཐོན་པའི་བར་དུ་ད་དུང་མ་སླེབས། 5 ཡང་ཁོང་གིས་ཁྱེད་རྣམས་ལ་སྲས་ལྟར་སྐུལ་མ་གཏོང་བ་བརྗེད་ཏེ།

ངའི་བུ།

གཙོ་བོས་གཅུན་པར་སྣང་མེད་མི་བྱེད་ཅིང༌།།

བཀའ་བཀྱོན་མཛད་དུས་ཡིད་ཐང་མ་ཆད་ཅིག།

6 དེ་ནི་གཙོ་བོས་བྱམས་པར་གཅུན་པ་དང༌།།

བུ་རུ་རྩི་བ་རྣམས་ལ་གཅུན་པས་སོ།།

 

Hebrews 12:3-6

3 Consider him who endured from sinners such hostility against himself, so that you may not grow weary or fainthearted. 4 In your struggle against sin you have not yet resisted to the point of shedding your blood. 5 And have you forgotten the exhortation that addresses you as sons? “My son, do not regard lightly the discipline of the Lord, nor be weary when reproved by him. 6 For the Lord disciplines the one he loves, and chastises every son whom he receives.”

 

Therefore in sufferings we must prioritize knowing and understanding the will of the Lord.

 

David Z