བཀོད་པ 31 – Genesis 31

31:1  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ང་ཚོའི་ཕའི་གང་ཡོད་པ་ཚང་མ་འཁྱེར་རོ།  ཁོ་མཉམ་དུ་ཡོད་པའི་རྒྱུ་ནོར་ཚང་མ་ང་ཚོའི་ཕའི་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལ་བན་གྱི་བུ་ཚོས་སྨྲས་པ་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ཐོས་སོ།

Now Jacob heard that the sons of Laban were saying, “Jacob has taken all that was our father’s, and from what was our father’s he has gained all this wealth.”

31:2  ལ་བན་གྱིས་ཀྱང་རང་དང་མཉམ་དུ་སྔོན་ལྟར་སྤྱོད་ལམ་ཡག་པོ་མི་བྱེད་པ་དེ་ཡང་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་མཐོང་ངོ་།

And Jacob saw that Laban did not regard him with favor as before.

31:3  དེ་ནས་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོ་ལ།  ཁྱོད་རང་གི་ཕ་མེ་དང་གཉེན་ཚན་རྣམས་ཀྱི་རྩར་ཕྱིར་ལོག་ཅིག།  ང་ནི་ཁྱོད་དང་མཉམ་དུ་གནས་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ།

Then the Lord said to Jacob, “Return to the land of your fathers and to your kindred, and I will be with you.”

31:4  དེར་བརྟེན་ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་རང་གི་ཆུང་མ་ར་ཧེལ་དང་ལེ་ཨ་གཉིས་ལ་ར་ལུག་འཚོ་སའི་ཞིང་ནང་ཐུག་པར་ལན་བཏང་ངོ་།

So Jacob sent and called Rachel and Leah into the field where his flock was

31:5  དེ་གཉིས་ལ།  ཁྱོད་ཚོའི་ཕས་ང་མཉམ་དུ་སྔོན་ལྟར་སྤྱོད་ལམ་ཡག་པོ་མི་བྱེད་པ་དེ་ང་ལ་དོ་སྣང་བྱུང་།  འོན་ཀྱང་ངའི་ཕའི་དཀོན་མཆོག་ང་དང་མཉམ་དུ་བཞུགས་ཡོད།

and said to them, “I see that your father does not regard me with favor as he did before. But the God of my father has been with me.

31:6  ངས་ཁྱོད་ཚོའི་ཕའི་ཆེད་དུ་ལས་ཀ་ཧུར་ཐག་བྱས་པ་དེ་ཁྱོད་གཉིས་ཀྱི་མཐོང་ཡོད།

You know that I have served your father with all my strength,

31:7  འོན་ཀྱང་ཁོས་ང་ལ་མགོ་བསྐོར་བཏང་ནས་གླ་ཆ་དེ་ལན་བཅུ་ཙམ་བསྒྱུར་ཡོད།  འོན་ཀྱང་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁོས་ང་ལ་གནོད་པ་བསྐྱེལ་མ་བཅུག་གོ།

yet your father has cheated me and changed my wages ten times. But God did not permit him to harm me.

31:8  ལ་བན་གྱིས་ངའི་གླ་ཆར་ར་ཐིག་ལེ་ཅན་རྣམས་བཏང་བའི་སྐབས་སུ་ཁྱུ་ཚོར་ཐིག་ལེ་ཅན་ར་ཕྲུག་རྣམས་སྐྱེས་སོ།  ཁོས་ངའི་གླ་ཆར་ར་ཁྲ་ཁྲ་བཏང་བའི་སྐབས་སུ་ཁྱུ་ཚང་མར་ར་ཕྲུག་ཁྲ་ཁྲ་རྣམས་སྐྱེས་སོ།

If he said, ‘The spotted shall be your wages,’ then all the flock bore spotted; and if he said, ‘The striped shall be your wages,’ then all the flock bore striped.

31:9  དེ་ལྟར་དཀོན་མཆོག་གིས་ཁྱོད་ཀྱི་ཕའི་ཁྱུ་རྣམས་བསྣམས་ཏེ་ང་ལ་གནང་ངོ་།

Thus God has taken away the livestock of your father and given them to me.

31:10  ཁྱུ་རྣམས་སྦྱོར་བ་བྱས་སྐབས་ངས་རྨི་ལམ་ཞིག་མཐོང་བྱུང་།  སྦྲུམ་མར་འགྱུར་བའི་སྐབས་སུ་ར་ཕོ་རྣམས་ཐིག་ལེ་ཅན་དང་ཁྲ་ཁྲ་དང་དཀར་ཁྲ་རྣམས་ཡོད་པ་ངས་མཐོང་ངོ་།

In the breeding season of the flock I lifted up my eyes and saw in a dream that the goats that mated with the flock were striped, spotted, and mottled.

31:11  ངའི་རྨི་ལམ་ནང་དུ་དཀོན་མཆོ་ག་གི་ཕོ་ཉ་ཞིག་གིས་ངའི་མིང་འབོད་དེ།  ཡ་ཀོབ།  ལན་དུ་ངས།  ལགས་ཞུས་པས།

Then the angel of God said to me in the dream, ‘Jacob,’ and I said, ‘Here I am!’

31:12  ཁོང་གིས་སྨྲས་པ།  སྦྱོར་བ་སྤྱོད་མཁན་ར་ཕོ་ཚང་མ་ཐིག་ལེ་ཅན་དང་ཁྲ་ཁྲ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་ངས་བྱས་པ་ཡིན།  དེ་གང་ཡིན་ཞེ་ན།  ལ་བན་གྱིས་ཁྱོད་དང་མཉམ་དུ་གང་བྱས་པ་ངས་མཐོང་བྱུང་།

And he said, ‘Lift up your eyes and see, all the goats that mate with the flock are striped, spotted, and mottled, for I have seen all that Laban is doing to you.

31:13  ཡུལ་བྷེ་ཐེལ་ནང་ཁྱོད་ཀྱིས་རྡོ་ཞིག་ལ་སྣུམ་བླུགས་ཏེ་བསྔོ་འབུལ་བྱས་པའི་ས་གནས་དེར་ང་ལ་མནའ་སྐྱེལ་ནས་མངོན་པར་མཛད་མཁན་དཀོན་མཆོག་དེ་ང་ཡིན།  ད་ཁྱོད་གྲ་སྒྲིག་བྱས་ཏེ་རང་གི་སྐྱེས་ཡུལ་དུ་ཕྱིར་ལོག་སོང་ཞིག

I am the God of Bethel, where you anointed a pillar and made a vow to me. Now arise, go out from this land and return to the land of your kindred.’”

31:14  དེའི་ལན་དུ་ར་ཧེལ་དང་ལེ་ཨས་ཡ་ཀོབ་ལ།  ང་ཚོ་ལ་ཕའི་ཁང་པ་ནས་ནོར་སྐལ་གང་ཡང་ལྷག་མེད་དོ།

Then Rachel and Leah answered and said to him, “Is there any portion or inheritance left to us in our father’s house?

31:15  ཁོང་གིས་ང་ཚོ་ལ་ཕྱི་རྒྱལ་བ་ལྟར་བརྩི་པ་དང་།  ཁོང་གི་ང་ཚོ་ལ་བཙོང་ནས།  ད་ང་ཚོའི་ཆེད་དུ་སྤྲད་པའི་དངུལ་ཚང་མ་འགྲོ་སོང་བཏང་ཚར་རོ།

Are we not regarded by him as foreigners? For he has sold us, and he has indeed devoured our money.

31:16  ཁོང་ནས་དཀོན་མཆོག་གིས་བསྣམས་པའི་ནོར་ཐམས་ཅད་ང་ཚོ་དང་ང་ཚོའི་ཕྲུ་གུའི་ཡིན་ནོ།  དཀོན་མཆོག་གིས་ཁྱེད་ལ་གང་གསུངས་པ་ལྟར་བྱོས་ཤིག་ཅེས་སྨྲས་སོ།

All the wealth that God has taken away from our father belongs to us and to our children. Now then, whatever God has said to you, do.”

31:17-18  དེར་བརྟེན་ཡ་ཀོབ་ཕའི་རྩར་ཀ་ནན་ཡུལ་དུ་ལོག་པའི་ཕྱིར་གྲ་སྒྲིགས་བྱསཏེ།  རང་གི་ཆུང་མ་གཉིས་དང་ཕྲུ་གུ་རྣམས་རྔ་མོང་ལ་བཞོན་བཅུག་ཅིང་།  ཁོས་ཡུལ་དེའི་ནང་བསགས་པའི་ནོར་ཚང་མ་དང་ཁྱུ་ཚང་མ་འཁྲིད་དེ་ཡུལ་མེ་སོ་པོ་ཊ་མི་ཡ་ནས་ཐོན་ནོ།

So Jacob arose and set his sons and his wives on camels. He drove away all his livestock, all his property that he had gained, the livestock in his possession that he had acquired in Paddan-aram, to go to the land of Canaan to his father Isaac.

31:19  དེའི་སྐབས་སུ་ལ་བན་ལུག་གི་བལ་འབྲེག་ཕྱིར་སོང་ཡོད་དོ།  ཕ་ནང་ལ་མེད་པའི་སྐབས་སུ། ཕའི་ཁྱིམ་གྱི་སྐུ་འདྲ་རྣམས་ར་ཧེལ་གྱིས་བརྐུས་སོ།

Laban had gone to shear his sheep, and Rachel stole her father’s household gods.

31:20  རང་ཉིད་འགྲོ་བའི་སྐད་ཆ་གང་ཡང་མ་ལབ་པར་ཡ་ཀོབ་གསང་སྟེ་ཕྱིན་ནོ།

And Jacob tricked Laban the Aramean, by not telling him that he intended to flee.

31:21  ཁོ་ལ་གང་བདག་པ་ཚང་མ་འཁྱེར་ནས།  གཙང་པོ་ཡུབ་རད་རྒལ་ནས་ཡུལ་གྷིལ་ཨད་ཀྱི་རི་ཕྲན་ཕྱོགས་སུ་མགྱོགས་པོར་ཐོན་ནོ༎

He fled with all that he had and arose and crossed the Euphrates, and set his face toward the hill country of Gilead.

31:22  ཉིན་གསུམ་གྱི་རྗེས་སུ་ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་བྲོས་པའི་སྐོར་ཐོས་པ་དང་།

When it was told Laban on the third day that Jacob had fled,

31:23  ཁོས་རང་གི་མི་རྣམས་མཉམ་དུ་འཁྲིད་དེ་ཉིན་བདུན་གྱི་བར་དུ་རྗེས་དེད་བྱེད་ཅིང་ཡུལ་གྷིལ་ཨད་ཀྱི་རིའི་ཡུལ་ཁག་ཏུ་ཡ་ཀོབ་ལ་རྗེས་ཟིན་ནོ།

he took his kinsmen with him and pursued him for seven days and followed close after him into the hill country of Gilead.

31:24  འོན་ཀྱང་མཚན་དེར་རྨི་ལམ་ནང་མངོན་པར་བྱུང་ནས་དཀོན་མཆོག་གིས་ལ་བན་ལ།  ཁྱོད་ཀྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ་གནོད་པ་གང་ཡང་བྱེད་མི་ཆོག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་།

But God came to Laban the Aramean in a dream by night and said to him, “Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.”

31:25  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་རིའི་སྟེང་དུ་གུར་ཕུབ་ཡོད་དོ།  ལ་བན་དང་ཁོའི་མི་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་གྷིལ་ཨད་ཀྱི་རིའི་ཕྱོགས་སུ་གུར་ཕུབས་སོ།

And Laban overtook Jacob. Now Jacob had pitched his tent in the hill country, and Laban with his kinsmen pitched tents in the hill country of Gilead.

31:26  ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ།  ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་སླུས་ཏེ་དམག་སར་བུད་མེད་རྣམས་བཟུང་བ་ལྟར་ངའི་བུ་མོ་རྣམས་ཅིའི་ཕྱིར་འཁྱེར་བ་ཡིན་ནམ།

And Laban said to Jacob, “What have you done, that you have tricked me and driven away my daughters like captives of the sword?

31:27  ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་མ་བཤད་པར་བྲོས་དགོས་དོན་གང་ཡིན་ནམ།  གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱི་ང་ལ་བཤད་ཡོད་ན་ངས་དགའ་སྟོན་བྱེད་ཅིང་གླུ་ལེན་པ་དང་།  ལག་རྔ་བརྡུང་བ་དང་།  པི་ཝང་གཏོང་བ་དང་ བཅས་ཁྱོད་ལ་འགྲོ་བཅུག་པ་ཡོད།

Why did you flee secretly and trick me, and did not tell me, so that I might have sent you away with mirth and songs, with tambourine and lyre?

31:28  ངའི་བུ་མོ་ཚོ་དང་།  ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་རྣམས་ལའང་ཁ་སྐྱེལ་ནས་ག་ལེ་སོང་ཞིག་ཅེས་བརྗོད་མ་བཅུག་པས།  ཁྱོད་ཀྱིས་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་གླེན་པ་ཡིན།

And why did you not permit me to kiss my sons and my daughters farewell? Now you have done foolishly.

31:29  ཁྱོད་ལ་གནོད་པ་སྐྱེལ་བའི་དབང་ཆ་ང་ལ་ཡོད།  འོན་ཀྱང་ཁྱོད་ལ་འཇིགས་སྣང་བསྐུལ་མི་ཆོག་ཅེས་མདང་མཚན་མོ་ཁྱོད་ཀྱི་ཕའི་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ལ་ཟོན་བརྡ་གནང་བྱུང་།

It is in my power to do you harm. But the God of your father spoke to me last night, saying, ‘Be careful not to say anything to Jacob, either good or bad.’

31:30  ཁྱོད་རང་གི་ཁང་པར་ལོག་འདོད་ཡོད་པ་དེ་ངས་ཤེས་སོ།  འོན་ཀྱང་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་ཁང་པའི་སྐུ་འདྲ་རྣམས་རྐུས་དགོས་དོན་གང་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས་པ་དང་།

And now you have gone away because you longed greatly for your father’s house, but why did you steal my gods?”

31:31  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ཁོ་ལ།  ཁྱོད་ཀྱི་རང་གི་བུ་མོ་རྣམས་ང་ལས་འཕྲོག་ཡོང་བསམ་ནས་ང་འཇིགས་སོ།

Jacob answered and said to Laban, “Because I was afraid, for I thought that you would take your daughters from me by force.

31:32  འོན་ཀྱང་ཁྱོད་ཀྱི་སྐུ་འདྲ་རྣམས་མི་སུ་ཞིག་གིས་བརྐུས་ཡོད་ན་མི་དེ་བསད་པར་འགྱུར།  ང་ཚོ་མི་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་དཔང་པོ་བཙུགས་ནས་ཁྱེད་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་ཞིག་འཚོལ་ནས་རྙེད་ན་འཁྱེར་རོགས་གནང་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་།  ར་ཧེལ་གྱིས་སྐུ་འདྲ་རྣམས་བརྐུས་པ་དེ་ཡ་ཀོབ་ཀྱི་མ་ཤེས་སོ།

Anyone with whom you find your gods shall not live. In the presence of our kinsmen point out what I have that is yours, and take it.” Now Jacob did not know that Rachel had stolen them.

31:33  དེ་ནས་ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ཀྱི་གུར་དང་།  ལེ་ཨའི་གུར་དང། གཡོག་མོ་གཉིས་ཀྱི་གུར་ནང་འཚོལ་ཀྱང་ཁོའི་སྐུ་འདྲ་རྣམས་མ་ཐོབ་བོ།  དེ་རྫེས་ར་ཧེལ་གྱི་གུར་ནང་འཚོལ་བར་འགྲོ་བས།

So Laban went into Jacob’s tent and into Leah’s tent and into the tent of the two female servants, but he did not find them. And he went out of Leah’s tent and entered Rachel’s.

31:34  ར་ཧེལ་གྱིས་སྐུ་འདྲ་རྣམས་འཁྱེར་ནས་རྔ་མོང་གི་སྒའི་འོག་ཏུ་བཞག་ནས་དེའི་སྒང་ལ་བསྡད་ཡོད་ཅིང་།  ལ་བན་གྱིས་མོའི་གུར་ནང་འཚོལ་ཀྱང་གང་ཡང་མ་ཐོབ་བོ།

Now Rachel had taken the household gods and put them in the camel’s saddle and sat on them. Laban felt all about the tent, but did not find them.

31:35  དེ་ནས་ར་ཧེལ་གྱིས་རང་གི་ཕ་ལ།  ང་ཁྱེད་ཀྱི་མདུན་དུ་ལངས་མ་ཐུབ་པའི་རྐྱེན་ནི་ཟླ་མཚན་བབས་ཀྱི་ཡོད་པ་ཡིན།  ཁྱེད་ང་དང་ཐུགས་ཁྲོ་མ་གནང་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་།  དེ་ལྟར་ཁོས་ཁྱིམ་གྱི་སྐུ་འདྲ་འཚོལ་ཀྱང་མ་ཐོབ་བོ།

And she said to her father, “Let not my lord be angry that I cannot rise before you, for the way of women is upon me.” So he searched but did not find the household gods.

31:36  དེ་ནས་ཡ་ཀོབ་ཤིན་ཏུ་ཁྲོས་ཤིང་ཁོང་ལ།  ངས་ཁྲིམས་གང་ཞིག་དང་འགལ་ཡོད་དམ། ཁྱེད་ཀྱིས་ང་ལ་རྗེས་དེད་བྱེད་དོན་གང་ཡིན་ནམ་ཞེ་འདྲི་པས།

Then Jacob became angry and berated Laban. Jacob said to Laban, “What is my offense? What is my sin, that you have hotly pursued me?

31:37  ཁྱེད་ཀྱིས་ངའི་ནོར་རྫས་ཚང་མའི་ནང་འཚོལ་བས།  ཁྱེད་ཀྱི་བརླག་པའི་ནོར་རྫས་ཐོབ་བྱུང་ངམ།  ངེད་དང་ཁྱེད་ཀྱི་སྤུན་རྣམས་ཀྱི་མཐོང་སར་དེ་ཚོ་བཞག་ནས།  དེ་ཚོས་ང་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་སུ་བདེན་པ་ཡིན་པ་དེ་ཁོང་ཚོར་ཐག་གཅོག་བྱེད་བཅུག་ཅིག

For you have felt through all my goods; what have you found of all your household goods? Set it here before my kinsmen and your kinsmen, that they may decide between us two.

31:38  ངས་ལོ་ཉི་ཤུ་བར་དུ་ཁྱེད་ཀྱི་གཡོག་བྱས་པས།  ཁྱེད་ཀྱི་ཁྱུ་རྣམས་སྤེལ་ཞིང་མང་པོར་འགྱུར་རོ།  འོན་ཀྱང་ཁྱེད་ཀྱི་ཁྱུ་རྣམས་ནས་ངས་ར་ལུག་གཅིག་ཀྱང་མ་ཟས་སོ།

These twenty years I have been with you. Your ewes and your female goats have not miscarried, and I have not eaten the rams of your flocks.

31:39  གཅན་གཟན་གཞན་གྱིས་བསད་པའི་ལུག་གི་གྱོང་གུད་དེ་ངས་འཁྱེར་བ་དང་།  དེ་ངའི་ནོར་འཁྲུལ་མིན་པ་དེ་ངས་ཁྱེད་ལ་བསྟན་མེད།  ཉིན་མཚན་གང་ཞིག་ལ་རྐུུ་མ་ཤོར་བ་དེ་ཚོའི་ཚབ་བཞག་དགོས་ཤེས་ཁྱེད་ཀྱི་སྨྲས་པ་བཞིན་ངས་བྱེད་ཡོད།

What was torn by wild beasts I did not bring to you. I bore the loss of it myself. From my hand you required it, whether stolen by day or stolen by night.

31:40  ཉི་མའི་ཚད་པ་དང་མཚན་གྱི་གྲང་མོས་ང་ལ་ཐེངས་མང་པོ་དཀའ་ངལ་བྱུང་བ་དང་། མཚན་མོར་གཉིད་ཀྱང་ལོག་མ་ཐུབ་བོ།

There I was: by day the heat consumed me, and the cold by night, and my sleep fled from my eyes.

31:41  འདི་ལྟར་ལོ་ཉི་ཤུ་བར་དུ་ཁྱེད་ཀྱི་གཡོག་བྱས་པ་དང་།  ཁྱེད་ཀྱི་བུ་མོ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་ལོ་བཅུ་བཞི་དང་།  ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱུའི་ཕྱིར་ལོ་དྲུག་གཡོག་བྱེད་ནའང་།  ཁྱོད་ཀྱི་ངའི་གླ་ཆ་དེ་ཐེང་མ་བཅུ་བསྒྱུར་བཅོས་བཏང་ངོ་།

These twenty years I have been in your house. I served you fourteen years for your two daughters, and six years for your flock, and you have changed my wages ten times.

31:42  གལ་ཏེ་ངའི་ཕ་ཨབ་ར་ཧམ་དང་ཨི་སཱག་གི་དཀོན་མཆོག་ང་དང་མཉམ་དུ་བཞུགས་མེད་ན།  ཁྱེད་ཀྱིས་ང་ལ་ལག་པ་སྟོང་པར་བཏང་བ་ཡོད་འགྲོ།  འོན་ཀྱང་དཀོན་མཆོག་གི་ངའི་ལས་ཀ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་གཟིགས་ཤིང་མདང་མཆན་མོ་ཁྱེད་ལ་བཀའ་བཀྱོན་གནང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་སོ༎

If the God of my father, the God of Abraham and the Fear of Isaac, had not been on my side, surely now you would have sent me away empty-handed. God saw my affliction and the labor of my hands and rebuked you last night.”

31:43  དེ་ནས་ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ།  བུ་མོ་ན་གཞོན་འདི་ཚོ་ནི་ངའི་བུ་མོ་ཡིན།  དེ་ཚོའི་ཕྲུ་གུ་ཚང་མ་ངའི་ཡིན་ནོ།  དངོས་གནས་བྱས་ན་ཁྱུ་འདི་ཚོ་ངའི་ཡིན།  འདིར་ཁྱོད་ཀྱི་མཐོང་བ་ཚང་མ་ངའི་ཡིན།  འོན་ཀྱང་ངའི་བུ་མོ་ཚོ་དང་།  དེ་ཚོའི་ཕྲུ་གུ་རྣམས་བཀག་ཕྱིར་ངས་གང་ཡང་མི་བྱེད་དོ།

Then Laban answered and said to Jacob, “The daughters are my daughters, the children are my children, the flocks are my flocks, and all that you see is mine. But what can I do this day for these my daughters or for their children whom they have borne?

31:44  ངས་ཁྱོད་དང་མཉམ་དུ་ཁ་ཆད་བྱེད་པར་གྲ་སྒྲིགས་ཡོད་པ་དང་།  ཁྱོད་དང་ངའི་བར་ལ་ཁ་ཆད་བྱེད་པ་དེ་དྲན་པའི་ཕྱིར་རྡོ་སྤུངས་ཏེ་རྟགས་ཤིག་བཞག་པར་བྱ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་།

Come now, let us make a covenant, you and I. And let it be a witness between you and me.”

31:45  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་རྡོ་ཞིག་འཁྱེར་ནས་དྲན་གསོའི་ཕྱིར་ས་གནས་དེར་བཙུགས་སོ།

So Jacob took a stone and set it up as a pillar.

31:46  ཁོས་རང་དང་མཉམ་དུ་ཡོད་པའི་མི་རྣམས་ལ་རྡོ་སྤུངས་ཕྱིར་སྨྲས་པ་དང་།  དེ་ཚོས་རྡོ་སྤུངས་ཚར་བའི་རྗེས་སུ།  ཚང་མ་དེའི་འགྲམ་དུ་བསྡད་ནས་དེར་ཁ་ཟས་ཤིག་ཟས་སོ།

And Jacob said to his kinsmen, “Gather stones.” And they took stones and made a heap, and they ate there by the heap.

31:47  ལ་བན་གྱིས་ས་གནས་དེའི་མིང་ལ་ཇེ་གར་ས་ཧ་དུ་ཐ་ཞེས་བཏགས་པ་དང་།  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་ས་གནས་དེའི་མིང་གྷ་ལིད་བཏགས་སོ།

Laban called it Jegar-sahadutha, but Jacob called it Galeed.

31:48  ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ།  རྡོ་འདི་སྤུངས་པ་ནི་ང་གཉིས་ཀྱི་ཆེད་དུ་དྲན་གསོ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་།  དེའི་ཕྱིར་ས་གནས་དེའི་མིང་ལ་གྷ་ལིད་བཏགས་སོ།

Laban said, “This heap is a witness between you and me today.” Therefore he named it Galeed,

31:49  ལ་བན་གྱིས་ཡ་ཀོབ་ལ།  ང་གཉིས་སོ་སོར་གྱེས་སྐབས་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ཚོ་ལ་གཟིགས་པར་ཤོག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་།  ས་གནས་དེའི་མིང་ལ་མིཛ་པཱ་བཏགས་སོ།

and Mizpah, for he said, “The Lord watch between you and me, when we are out of one another’s sight.

31:50  ལ་བན་གྱིས།  གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་བུ་མོ་ཚོ་ལ་སྡུག་པོ་གཏོང་བའམ།  ཁྱོད་ཀྱིས་བུད་མེད་གཞན་ཞིག་ཆུང་མར་བླངས་ནས་ངས་མ་ཤེས་ནའང་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ཚོ་ལ་གཟིགས་བཞུགས་ཡོད་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱི་ཤེས་ཤིག

If you oppress my daughters, or if you take wives besides my daughters, although no one is with us, see, God is witness between you and me.”

31:51  ང་གཉིས་ཀྱི་བར་ལ་ངས་སྤུངས་ཡོད་པའི་རྡོའི་སྤུངས་ཚོགས་འདིར་ཡོད་པ་དང་།  དྲན་གསོའི་རྡོ་འདི་ཚོ་ཡང་འདིར་ཡོད་དོ།

Then Laban said to Jacob, “See this heap and the pillar, which I have set between you and me.

31:52  སྤུང་ཡོད་པའི་རྡོ་དང་།  དྲན་གསོའི་རྡོ་འདི་ང་ཚོ་གཉིས་ཀར་དྲན་གསོ་བྱེད་དོ།  རྡོ་སྤུང་པའི་ས་གནས་འདི་རྒལ་ནས་ང་རང་ཁྱོད་ལ་རྒོལ་ཕྱིར་མི་ཡོང་།  ཁྱོད་ཡང་ས་གནས་འདི་དང་དྲན་གསོའི་རྡོ་འདི་རྒལ་ནས་ང་ལ་རྒོལ་ཕྱིར་ཡོང་མི་ཆོག

This heap is a witness, and the pillar is a witness, that I will not pass over this heap to you, and you will not pass over this heap and this pillar to me, to do harm.

31:53  ཨབ་ར་ཧམ་གྱི་དཀོན་མཆོག་དང་ན་ཧོར་གྱི་དཀོན་མཆོག་གིས་ང་ཚོ་གཉིས་ལ་ཁྲིམས་གཅོད་གནང་བར་ཤོག་ཅེས་སྨྲས་སོ།  དེ་ནས་ཕ་ཨི་སཱག་གི་མཆོད་པའི་དཀོན་མཆོག་གི་མཚན་འཁུར་ནས། ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་དམ་བཅའ་དེ་སྲུང་རྒྱུའི་མནའ་སྐྱེལ་ལོ།

The God of Abraham and the God of Nahor, the God of their father, judge between us.” So Jacob swore by the Fear of his father Isaac,

31:54  ཡ་ཀོབ་ཀྱིས་སེམས་ཅན་བསད་ནས་རི་བོའི་སྟེང་དུ་དམར་མཆོད་ཕུལ་བ་དང་།  ཁོས་མི་རྣམས་ལ་མགྲོན་འབོད་བྱས་སོ།  དེ་ཚོས་ཁ་ལག་ཟས་ཚར་བའི་རྗེས་སུ་མཚན་མོར་རི་དེར་གཉིད་ལོག་གོ།

and Jacob offered a sacrifice in the hill country and called his kinsmen to eat bread. They ate bread and spent the night in the hill country.

31:55  ལ་བན་སྔ་དྲོ་ལངས་ནས་རང་གི་ཚ་བོ་ཚ་མོ་དང་བུ་མོ་རྣམས་དང་འོ་སྐྱེལ་ནས་ག་ལེར་སོང་ཞིག་ཟེར་ནས་རང་གི་ཁང་པར་ལོག་གོ།

[g] Early in the morning Laban arose and kissed his grandchildren and his daughters and blessed them. Then Laban departed and returned home.